در ستایش «میهن‌دوستی»، «ملی‌گرایی» و «رواداری» #اسماعیل_عبدی
اسماعیل، معلم شریفی که از سال ۱۳۹۴ در زندان است. من «میهن‌دوستی»، «ملی‌گرایی» و در کنارش «رواداری» را از او آموختم.
سومین روزی که در زندان اوین بودم، اسماعیل به دیدنم آمد. دورادور یکدیگر را می‌شناختیم اما همکلام نشده بودیم. بعد از کمی گپ‌وگفت در موضوعات شخصی، پرسید «به حقوق بشر و تمامیت ارضی ایران باور داری؟» گفتم «قطعا و بدون چون و چرا». گفت خب پس ما کنار همیم.
دیگر از هم نپرسیدیم که به چه مدل حکومتی اعتقاد داری؟ فلان فرد را به بهمانی ترجیح می‌دهی؟ یا…
صبح تا شام کارش این بود که به تک‌تک زندانیان سیاسی و غیرسیاسی فارغ از عقایدشان سر می‌زد، از احوالات و مشکلات‌شان جویا می‌شد و برای حل مسائل‌شان می‌کوشید، برای اسماعیل مهم نبود که آن زندانی به چه می‌اندیشد، همین که به او ظلم شده بود، کفایت می‌کرد که برایش تلاش کند.
روزی یکی از زندانیان که خود را «آنارشیست» می‌دانست، مشکل بزرگی داشت و اتفاقا اسماعیل را هم دشمن می‌پنداشت، اسماعیل اما تا مشکل او را حل نکرد، از پا ننشست.
این روزها بیش از هر کسی، جای خالی اسماعیل عبدی را حس می‌کنم. #اسماعیل عبدی