🔴حماس از دیدار #اسماعیل_هنیه با #علی_خامنه‌ای خبر داد
اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، در روزهای گذشته به تهران سفر کرده و با علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، دیدار کرده است. این خبر را اسامه حمدان، نماینده حماس در بیروت، اعلام کرده است.
بیش از آنکه سفر اسماعیل هنیه به تهران اهمیت داشته باشد، زمان و شیوه افشای خبر سفر شایان توجه است.
اینکه پس از چند روز که از سفر می گذرد، خبر را منابع رسمی یا غیررسمی جمهوری اسلامی منتشر نکرده اند و با این سفر مانند رخدادی محرمانه برخورد شده …
🔴آخرین اطلاعات درباره #اسماعیل_دهقانی، کارمند اورژانس بیمارستان کاشان که به ضرب گلوله ماموران انتظامی کشته شد :
-برخی منابع گفتند او درگیری لفظی اسماعیل و سرهنگ «ج» پیدا کرده و بعد از آن به رگبار بسته شد. نیروی انتظامی ادعا کرده فرمان ایست داده و اسماعیل توقف نکرده.
گفته می‌شود سرهنگ «ج» و همسرش با برخی اهالی ابوزیدآباد و آشنایان اسماعیل تماس گرفته و سعی در بد نام کردن او با تهمت‌های اخلاقی دارند.
خانواده و نزدیکان اسماعیل دهقانی به شدت تحت فشار و تحت نظر هستند. برخی از اعضای خانواده به اطلاعات احضار شدن. از خانواده خواسته خاکسپاری با سرعت و بی‌سروصدا انجام شود.
-به خانواده‌اش اسماعیل دهقانی گفته شده پسرشان خلافکار بوده و چیزهایی در ماشینش پیدا شده که جرم سنگینی داده و سعی دارند با این ادعاها خانواده را از پیگیری باز بدارند.
#اسماعیل دهقانی،
رسانه‌های ایران از سفر #اسماعیل_هنیه، رئیس دفتر سیاسی #حماس در راس هیاتی از اعضای حماس به تهران خبر دادند.
بنابر ادعای جنبش مقاومت اسلامی حماس این هیات به دعوت جمهوری اسلامی وارد تهران شده است.
اسماعیل هنیه در یکی از اظهارنظرهای جنجالی خود در دی‌ماه سال ۱۴۰۰ گفته بود جمهوری اسلامی ۷۰ میلیون دلار به این جنبش فلسطینی پول داد تا «قوای بازدارندگی» خود را در برابر اسرائیل بسازد و راکت‌هایی که نیروهای حماس در باریکه غزه تولید کردند، بخشی از این «توان راهبردی» است.
هنیه گفته بود اعضای این گروه در سفر به تهران با دستور #قاسم_سلیمانی، ۲۲ میلیون پول نقد دریافت کردند و «قرار بود مبلغ بیش‌تری پرداخت شود اما (هیات حماس) ۹ نفره بود و نمی‌توانستیم بیش از این حمل کنیم، زیرا هر چمدان ۴۰ کیلوگرم گنجایش داشت.»
در ستایش «میهن‌دوستی»، «ملی‌گرایی» و «رواداری» #اسماعیل_عبدی
اسماعیل، معلم شریفی که از سال ۱۳۹۴ در زندان است. من «میهن‌دوستی»، «ملی‌گرایی» و در کنارش «رواداری» را از او آموختم.
سومین روزی که در زندان اوین بودم، اسماعیل به دیدنم آمد. دورادور یکدیگر را می‌شناختیم اما همکلام نشده بودیم. بعد از کمی گپ‌وگفت در موضوعات شخصی، پرسید «به حقوق بشر و تمامیت ارضی ایران باور داری؟» گفتم «قطعا و بدون چون و چرا». گفت خب پس ما کنار همیم.
دیگر از هم نپرسیدیم که به چه مدل حکومتی اعتقاد داری؟ فلان فرد را به بهمانی ترجیح می‌دهی؟ یا…
صبح تا شام کارش این بود که به تک‌تک زندانیان سیاسی و غیرسیاسی فارغ از عقایدشان سر می‌زد، از احوالات و مشکلات‌شان جویا می‌شد و برای حل مسائل‌شان می‌کوشید، برای اسماعیل مهم نبود که آن زندانی به چه می‌اندیشد، همین که به او ظلم شده بود، کفایت می‌کرد که برایش تلاش کند.
روزی یکی از زندانیان که خود را «آنارشیست» می‌دانست، مشکل بزرگی داشت و اتفاقا اسماعیل را هم دشمن می‌پنداشت، اسماعیل اما تا مشکل او را حل نکرد، از پا ننشست.
این روزها بیش از هر کسی، جای خالی اسماعیل عبدی را حس می‌کنم. #اسماعیل عبدی