Nomaden en migranten
... Dat maakt dat er iets dubbelzinnigs is aan dat hele, hedendaagse concept van nomade. Als de nomade zich serieel van het ene punt naar het andere begeeft, dan is de postmoderne mens misschien wezenlijk een nomade. Het idee van een nomadisch trekkend bestaan lijkt achterhaald, nu die mens permanent en gelijktijdig diep betrokken is bij een veelvoud aan culturen; het moderne leven is uit zichzelf al een mozaïek van mogelijkheden, ervaringen, invloeden en contexten. Wat de hedendaagse nomade dan rest, is de eigen keuze om nergens bij te horen, of op momenten het gegroefde oppervlak van het mozaïek te verlaten om zelf een gladde ruimte te creëren waar zij kan verblijven zonder duurzame sporen achter te laten. Of - misschien is de wereld nu wel de ultieme gladde ruimte, waarin je vluchtige contactpunten kan bereiken zonder je te verplaatsen. Hier valt niet meer van het een naar het ander te reizen, alles is er altijd al.
https://rivieren-en-meren.online/2022/08/01/nomaden-en-migranten/
