Een smeerpijp in het kwetsbaarste natuurgebied van Nederland en alle bestuurders halen hun schouders op
De Volkskrant
Het is niet gemakkelijk de smeerpijp te bereiken die uur na uur z’n afvalwater loost op het kwetsbaarste natuurgebied van Nederland. De monding steekt anderhalve kilometer in de drooggevallen zee en is vanaf de dijk onzichtbaar. Lauwwarm water met witte schilfers welt er op en spoelt daarna met het getij de kwelders in, of door prielen en geulen naar het koude slik. Ook wat het aanricht blijft verborgen.
Er is geen vergunning voor het afvaltransport, dus gaat het waterschap nu ‘legaliseren’. Alsof er pasgeleden niet alweer alarm is geslagen over het lot van de Waddenzee, die van alle kanten wordt aangevallen. Naar het oosten de vlammende industrie en de opdringerige lichten van windmolenparken, naar het westen de zoutwinning, naar het noorden de gasboringen en hier borrelt almaar rotzooi op. (...)
De smeerpijp begint bij een fabriek in Bedum, waar multinational FrieslandCampina van een miljard liter melk per jaar kaas maakt en ingrediënten voor babyvoeding. Daarna loost het tonnen stikstof en fosfaat in de Waddenzee; ‘gezuiverd afvalwater’ is de bedekkende term.
Van die witte schilfers is ze trouwens niets bekend, maar dat ‘gaan we uiteraard onderzoeken’. (...)
De smeerpijp was goed weggestopt in de bureaulades van de verantwoordelijke bestuurders, tot radioprogramma Pointer er lucht van kreeg. Sindsdien wassen de autoriteiten hun handen in onschuld. (...)
Uiteindelijk gaat het niet om de smeerpijp, het gaat om de brij eromheen.
Het gaat erom dat niemand stoer genoeg is te zeggen: afgelopen.
Tags: #nederlands #nederland #waddenzee #natuurgebied #FrieslandCampina #stikstof #fosfaat #afvalwater #pointer
