#atwood
Just came across an article about banned and burned books.
Apparently, they produced a special fireproof edition of Margaret Atwood's 'The Handmaids Tale'.
https://www.youtube.com/watch?v=zpsMsAMY4eM&t=53s
#bannedBooks
Always thought that Margaret Atwood wrote trash novels or chick flics until I watched the film, then read the book.
It's right up there with 1984 and the like.
#Margaret #Atwood , sorry about my former bias. What a woman!, what a powerful novelist!
Schrijvers zijn Salman Rushdie dank verschuldigd
Literatuur - Schrijvers zijn een makkelijk doelwit voor kwaadwillende machthebbers, schrijft Margaret Atwood. Dat wist Rushdie, die desondanks de artistieke uitingsvrijheid bleef verdedigen. (...)
Rushdie kwam in 1981 als een komeet de literaire wereld binnen met Middernachtskinderen, zijn tweede roman en dat jaar bekroond met de Booker-prijs. Geen wonder ook: het vernuft, de draagwijdte, het historische bereik en de verbale vaardigheid waren adembenemend, en het boek opende de deur voor volgende generaties schrijvers die voorheen misschien het gevoel hadden dat hun identiteit of thematiek hen uitsloot van de caleidoscopische Engelstalige literatuur. (...)
In elke toekomstige herdenking van vermoorde, gemartelde, gevangengezette en vervolgde schrijvers zal Rushdie een prominente plaats innemen. Op 12 augustus werd hij door een aanvaller op het podium neergestoken tijdens een literaire bijeenkomst in Chautauqua, een eerbiedwaardige Amerikaanse instelling in de staat New York. (...)
Ongetwijfeld werd deze aanslag op hem gepleegd vanwege zijn vierde roman, De duivelsverzen, een satirische fantasie die naar zijn eigen mening ging over de verwarring bij immigranten uit (bijvoorbeeld) India in Groot-Brittannië, maar die als instrument werd ingezet in een politieke machtsstrijd in een ver land.
Als je bewind onder druk staat, brengt een boekverbrandinkje wat afleiding voor het volk. (...)
In het geval van Rushdie was de macht die hem als pion gebruikte ayatollah Khomeiny van Iran. In 1989 sprak hij een fatwa uit – ruwweg het equivalent van de kerkbannen die pausen in de Middeleeuwen en de Renaissance als wapen gebruikten tegen seculiere machthebbers, maar ook tegen theologische uitdagers als Maarten Luther. (...)
Rushdie zelf zat noodgedwongen jarenlang ondergedoken. (...)
Maar hij liet nooit de kans voorbijgaan om zich uit te spreken voor de beginselen die hij zijn hele schrijversleven had belichaamd. Daarbij stond de vrijheid van meningsuiting voorop. (...) [H]et recht op vrije meningsuiting omvat niet het recht om te belasteren, om kwaadwillig en schadelijk te liegen over aantoonbare feiten, om doodsbedreigingen te uiten of voor moord te pleiten. Dit zou strafrechtelijk vervolgd moeten worden.
Wat de mensen aangaat die over Rushdie nog altijd ‘ja, maar...’ zeggen – een variant op ‘hij had beter moeten weten’, à la ‘ja, heel erg van die verkrachting, maar waarom droeg ze dan ook zo’n kort rokje’ – kan ik alleen maar opmerken dat er geen volmaakte slachtoffers zijn. Zoals er ook geen volmaakte kunstenaars zijn en geen volmaakte kunst bestaat. (...)
Wie in een pluralistische democratie leeft, wordt omringd door een veelheid van stemmen, die soms dingen zullen zeggen die ons niet bevallen. Wie niet bereid is hun recht van spreken te handhaven, zoals Salman Rushdie zo vaak wel heeft gedaan, zal uiteindelijk in een tirannie leven.
Rushdie was er niet op uit een held van het vrije woord te worden, maar is dit nu wel. Alle schrijvers, overal – voor zover geen staatslakeien of gehersenspoelde robots – zijn hem veel dank verschuldigd.
Tags: #nederlaands #boeken #literatuur #vrijheid_van_meningsuiting #belediging #leugens #waarheid #laster #nepnieuws #propaganda #rushdie #salman_rushdie #atwood #margaret_atwood
If we don’t defend free speech, we live in tyranny: Salman Rushdie shows us that
Margaret Atwood (The Guardian) > Nederlandse versie | In Dutch
The Satanic Verses author didn’t plan to become a hero, but as he recovers from this attack, the world must stand by him. (...)
Rushdie exploded on to the literary scene in 1981 with his second novel, Midnight’s Children, which won the Booker prize that year. No wonder: its inventiveness, range, historical scope and verbal dexterity were breathtaking, and it opened the door to subsequent generations of writers who might previously have felt that their identities or subject matter excluded them from the movable feast that is English-language literature. (...)
In any future monument to murdered, tortured, imprisoned and persecuted writers, Rushdie will feature large. On 12 August he was stabbed on stage by an assailant at a literary event at Chautauqua, a venerable American institution in upstate New York. (...)
Without doubt, this attack was directed at him because his fourth novel, The Satanic Verses, a satiric fantasy that he himself believed was dealing with the disorientation felt by immigrants from (for instance) India to Britain, got used as a tool in a political power struggle in a distant country.
When your regime is under pressure, a little book-burning creates a popular distraction. (...)
In Rushdie’s case, the power that used him as a pawn was the Ayatollah Khomeini of Iran. In 1989, he issued a fatwa – a rough equivalent to the bulls of excommunication used by medieval and renaissance Catholic popes as weapons against both secular rulers and theological challengers such as Martin Luther. (...)
Rushdie himself spent many years in enforced hiding. (...)
However, he never missed an opportunity to speak out on behalf of the principles he’d been embodying all his writing life. Freedom of expression was foremost among these. (...) [T]he right to freedom of expression does not include the right to defame, to lie maliciously and damagingly about provable facts, to issue death threats, or to advocate murder. These should be punished by law. (...)
As for those who are still saying, “yes, but …” about Rushdie – some version of “he should have known better”, as in “yes, too bad about the rape, but why was she wearing that revealing skirt” – I can only remark that there are no perfect victims. (...)
Living in a pluralistic democracy means being surrounded by a multiplicity of voices, some of which will be saying things you don’t like. Unless you’re prepared to uphold their right to speak, as Salman Rushdie has done so often, you’ll end up living in a tyranny.
Rushdie didn’t plan to become a free-speech hero, but he is one now. Writers everywhere – those who are not state hacks or brainwashed robots – owe him a huge vote of thanks.
‘Salman Rushdie never missed an opportunity to speak out on behalf of the principles he’d been embodying all his writing life.’ The author in February 1989. Photograph: Adam Butler/PA.
Tags: #books #literature #rushdie #salman_rushdie #free_speech #atwood #margaret_atwood #libel #defamation #lies #lying #fake_news #propaganda
Ik dacht dat ik met The Handmaid’s Tale fictie had geschreven. Het Amerikaanse Hooggerechtshof maakt er werkelijkheid van.
De Volkskrant
De wereldberoemde schrijver Margaret Atwood spreekt zich uit tegen de dreigende abortuswetswijziging in de VS. ‘Dan kunnen we toch ook het kiesrecht voor vrouwen wel afschaffen?’ (...)
Uiteindelijk heb ik die roman afgemaakt en The Handmaid’s Tale genoemd, maar ik heb het schrijven eraan diverse malen onderbroken, omdat ik het verhaal te vergezocht vond. Dom van me. Theocratische dictaturen zijn niet iets van het verre verleden. Vandaag de dag hebben we er ook een paar. Dus waarom zou de VS er niet ook een kunnen worden?
Bijvoorbeeld: het is nu medio 2022 en er is net een ontwerpadvies van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten uitgelekt, die een al vijftig jaar bestaande wet onderuithaalt op grond van het feit dat abortus niet wordt genoemd in de grondwet en niet ‘diepgeworteld’ is in de Amerikaanse ‘geschiedenis en traditie’. Dat klopt. De Amerikaanse grondwet zegt niets over de reproductieve gezondheid van vrouwen. Maar het oorspronkelijke document heeft het überhaupt niet over vrouwen. (...)
In het Amerikaanse recht zijn vrouwen veel langer non-personen dan personen geweest. Als we dan toch gevestigde wetten onderuit gaan halen met de motiveringen van rechter Samuel Alito, kunnen we toch ook het kiesrecht voor vrouwen wel afschaffen?
Reproductieve rechten staan centraal in de recente ophef, maar slechts één kant van de medaille wordt belicht: het recht om af te zien van het baren van een kind. De andere kant van de medaille is de macht van de staat om jou te verhinderen een kind te baren. De uitspraak van het Hooggerechtshof uit 1927 in de zaak Buck vs. Bell stelde dat de staat mensen zonder hun toestemming mocht steriliseren.
Hoewel dat besluit door daaropvolgende zaken teniet werd gedaan en wetten die grootschalige sterilisatie door staten toestonden zijn afgeschaft, staat Buck vs. Bell nog steeds in de boeken. (...) Het is dus een ‘diepgewortelde’ traditie dat de voortplantingsorganen van vrouwen niet van de vrouwen zijn die ze hebben. Ze zijn uitsluitend van de staat.
Ho even, zult u zeggen. Het gaat niet over organen, maar over baby’s. Dat roept vragen op. Is een eikel een eikenboom? Is een ei een kip? Wanneer wordt een bevruchte menselijke eicel een volledige mens of persoon? ‘Onze’ tradities – laten we zeggen die van de oude Grieken, de Romeinen, de eerste christenen – wisten ook al niet goed raad met dit onderwerp. Bij ‘bevruchting’? Bij ‘hartslag’? Bij het ‘voelen van leven’? De harde lijn van de tegenwoordige anti-abortusactivisten is ‘bij bevruchting’, wat het moment zou moeten zijn waarop een klompje cellen ‘bezield’ raakt. Maar een dergelijk oordeel berust op een religieuze overtuiging, namelijk het geloof in een ziel. (...)
Het zou eenvoudig moeten zijn: als je gelooft in ‘bezieling’ bij bevruchting, moet je geen abortus laten plegen, want als je dat doet, bega je een zonde, binnen jouw geloof. Als je dat niet gelooft, moet je niet – volgens de grondwet – gebonden worden door de religieuze overtuiging van anderen. Als echter de motivering van rechter Alito de nieuwe gevestigde wet zou worden, ziet het ernaar uit dat de Verenigde Staten aardig op weg zijn naar het vestigen van een staatsreligie. (...)
De motiveringen van rechter Alito lijken te zijn gebaseerd op de Amerikaanse grondwet. In werkelijkheid steunt hij op Engelse jurisprudentie uit de 17de eeuw, een tijd waarin het geloof in hekserij vele onschuldige mensen het leven heeft gekost. (...)
Zo zal het ook heel moeilijk worden om een valse beschuldiging van abortus te ontzenuwen. Alleen al het feit van een miskraam, of een beschuldiging door een afgewezen partner, kan je tot moordenaar bestempelen. Beschuldigingen uit wraak en kwaadaardigheid zullen aan de orde van de dag zijn, net als de voorgeleidingen wegens hekserij van vijfhonderd jaar geleden.
Als rechter Alito wil dat u wordt geregeerd door de wetten van de 17de eeuw, zou ik nog maar eens goed naar die eeuw kijken. Is dat de tijd waarin u wilt leven?
> Engelse versie: I Invented Gilead. The Supreme Court Is Making It Real. (The Atlantic)
Een vrouwenrechtenactivist betoogt voor het huis van opperrechter Brett Kavanaugh , een van de magistraten van het Amerikaanse Hooggerechtshof, in Chevy Chase (Maryland). Beeld Getty Images.
Tags: #abortus #recht_op_abortus #abortuswet #vrijheid #dicatatuur #boeken #atwood #voortplanting #vrouwenrechten #grondwet #sterilisatie #gedwongen_sterilisatie #mensenrechten #religie #godsdienst #reproductieve_rechten
I Invented Gilead. The Supreme Court Is Making It Real.
I thought I was writing fiction in The Handmaid’s Tale.
Margaret Atwood (The Atlantic)
(...) Although I eventually completed this novel and called it The Handmaid’s Tale, I stopped writing it several times, because I considered it too far-fetched. Silly me. Theocratic dictatorships do not lie only in the distant past: There are a number of them on the planet today. What is to prevent the United States from becoming one of them?
For instance: It is now the middle of 2022, and we have just been shown a leaked opinion of the Supreme Court of the United States that would overthrow settled law of 50 years on the grounds that abortion is not mentioned in the Constitution, and is not “deeply rooted” in our “history and tradition.” True enough. The Constitution has nothing to say about women’s reproductive health. But the original document does not mention women at all. (...)
Women were nonpersons in U.S. law for a lot longer than they have been persons. If we start overthrowing settled law using Justice Samuel Alito’s justifications, why not repeal votes for women?
Reproductive rights have been the focus of the recent fracas, but only one side of the coin has been visible: the right to abstain from giving birth. The other side of that coin is the power of the state to prevent you from reproducing. The Supreme Court’s 1927 Buck v. Bell decision held that the state may sterilize people without their consent. Although the decision was nullified by subsequent cases, and state laws that permitted large-scale sterilization have been repealed, Buck v. Bell is still on the books. (...)
Thus a “deeply rooted” tradition is that women’s reproductive organs do not belong to the women who possess them. They belong only to the state.
Wait, you say: It’s not about the organs; it’s about the babies. Which raises some questions. Is an acorn an oak tree? Is a hen’s egg a chicken? When does a fertilized human egg become a full human being or person? “Our” traditions—let’s say those of the ancient Greeks, the Romans, the early Christians—have vacillated on this subject. At “conception”? At “heartbeat”? At “quickening?” The hard line of today’s anti-abortion activists is at “conception,” which is now supposed to be the moment at which a cluster of cells becomes “ensouled.” But any such judgment depends on a religious belief—namely, the belief in souls. (...)
It ought to be simple: If you believe in “ensoulment” at conception, you should not get an abortion, because to do so is a sin within your religion. If you do not so believe, you should not—under the Constitution—be bound by the religious beliefs of others. But should the Alito opinion become the newly settled law, the United States looks to be well on the way to establishing a state religion. (...)
The Alito opinion purports to be based on America’s Constitution. But it relies on English jurisprudence from the 17th century, a time when a belief in witchcraft caused the death of many innocent people. (...)
Similarly, it will be very difficult to disprove a false accusation of abortion. The mere fact of a miscarriage, or a claim by a disgruntled former partner, will easily brand you a murderer. Revenge and spite charges will proliferate, as did arraignments for witchcraft 500 years ago.
If Justice Alito wants you to be governed by the laws of the 17th century, you should take a close look at that century. Is that when you want to live?
Tags: #abortion #abortion_rights #freedom #dicatatorship #books #atwood #reproduction #womens_rights #constitution #sterilization #forced_sterilization #reproductive_rights #human_rights #religion