Valt u ook op hoe kritiek op ‘onze’ koningshuizen meestal vermeden wordt in de media? En hoe, áls er kritiek is, die meestal erg omfloerst wordt? Gelukkig zijn er soms nog kritische journalisten:

Een mensenrechtenschender luncht bij de Britse koningin

NRC

Jaar in, jaar uit gaat koning Hamad van Bahrein langs bij koningin Elizabeth. Voor de paarden en de warme relaties. Er is wel protest, ziet Carolien Roelants.

Wist u hoe dik de Britse koningin is met koning Hamad van Bahrein? Nou heel dik, googelt u ze maar. (...)

Maar dat verhinderde [koning Hamad] niet om zaterdag gezellig bij Elizabeth op de lunch te gaan in Windsor Castle. „Hunne Majesteiten”, zo meldde het officiële Bahreinse persbureau, „bespraken de sterke, langdurige Bahreins-Britse betrekkingen die gestaag groeien op elk gebied”.

Dat blijkt onder andere uit ruime Britse wapenleveranties. Bahrein herbergt ook een Britse marinebasis, in 2016 geopend door prins Charles, en in 2018 nog een keer door prins Andrew, ten bewijze van de warme koninklijke-familiebanden. (...)

Maar Bahrein was er ook zonder Hamad zeer zichtbaar: samen met de Canadese bereden politie escorteerden leden van de Bahreinse koninklijke garde de koningin zondag van het speelterrein naar Windsor Castle. (...)

Het toeval wil dat afgelopen week juist een prominente Bahreinse mensenrechtenactivist, Abdulhadi al-Khawaja, samen met twee anderen die er voor dit verhaal niet toe doen, de Martin Ennals Award kreeg, een soort Nobelprijs voor mensenrechten. Khawaja (61) zelf ontbrak bij de prijsuitreiking, in Genève, want hij zit gevangen. (...) Khawaja was een van de leiders van de geweldloze democratiseringsbeweging. Hij werd opgepakt, gefolterd en tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Evenals andere politieke gevangenen wordt hij nog steeds gefolterd. (...) Bahrein is volgens de rapportcijfers van Freedom House een van de meest repressieve landen in het Midden-Oosten. Wat heel wat wil zeggen, omdat alle Midden-Oosterse landen erg repressief zijn. (...)

Hamad kan het trouwens ook goed vinden met Poetin, die hij de week voor zijn reis naar Windsor Castle nog had gefeliciteerd met de Russische Dag van de Overwinning. (...)

Hele artikel

> Zie ook: 'Voorkeursbehandeling voor leden koninklijke familie bij Defensie' (NOS Nieuws)

> Meer over koningshuis en republiek

Carolien Roelants

Foto van paneel van Gouden Koets

Tags: #nederlands #republiek #republikein #monarchie #koningshuis #koningsdag #republiek #republikein #oranje #democratie #staatsrecht #democratie #pluimstrijken #knipmessen #sociaal_republikanisme #geschiedenis #elizabeth #groot-brittannie #bahrein #mensenrechten #wapenhandel #hamad #koning_hamad

Hoe de yogamoeders naar rechts opschoven

NRC

‘Welness-rechts’ - Een messcherp pamflet en een klassiek essay brengen het hedendaagse egoïsme in kaart. Onder het mom van wellness worden extreem-rechtse ideeën genormaliseerd. (...)

De nieuwe asocialen wijzen een vaccinatie tegen Covid-19 af omdat hun lichaam de kwaal wel aankan. En ze kijken stomverbaasd naar mensen in armoede, er zijn immers zoveel kansen om geld te verdienen? En als het even kan plaatsen de nieuwe asocialen zichzelf buiten de samenleving, op een autarkisch boerderijtje in Portugal.

In Eigen welzijn eerst zet schrijfster Roxane van Iperen zeer effectief de kettingzaag in het gedrag van yogamoeders en andere spirituele kruidenheksen die Facebook en omstreken opstoken met deskundologische wijsheden over opvoeding of huidverzorging. (...) Wat we moeten zien is ‘wellness-rechts’, een agressieve marketingmachine die extreem-rechts gedachtengoed normaliseert. Men schakelt in die contreien nu in één moeite van anti-vaccinatie naar pro-Poetin. Tussen ‘eigen lijf eerst’ en ‘eigen volk eerst’ zit weinig licht. (...)

[V]an Iperen (...) laat zien hoe de pseudowetenschap over het ‘zelfreinigend vermogen van het lichaam’ op twee manieren raakt aan hedendaagse onverdraagzaamheid. Door het ‘terug naar de natuur’-thema van al die websites, waarvan de kern is dat mannen werken en vrouwen het gezin onderhouden. En door het wantrouwen in overheid en onderzoek dat ‘wellness-rechts’ koestert. (...)

Een van de verklaringen die Van Iperen geeft voor het ontstaan van wellness-rechts is de statusangst van de middenklasse. De afgelopen decennia heeft de overheid burgers met meer eigen verantwoordelijkheid opgezadeld. Veel mensen zijn er sindsdien ook in geslaagd iets van hun leven te maken – mooie banen, mooie huizen, leuke kinderen. Maar daarmee kwam ook angst. Dat mensen die niet hard werken toch geld krijgen, maar dan van de staat. Of nog erger, dat ook vreemdelingen een plek in de middenklasse krijgen. En dat dus de eigen status daalt, of anders wel die van de kinderen. (...)

Dat solidariteit lijdt onder het idee dat je eigen verdienste de enige maatstaf voor succes is, is scherp verwoord door de Engelse socioloog Michael Young (1915-2002). Diens satirisch-futurologische klassieker De opkomst van de meritocratie uit 1958 is opnieuw uitgebracht. (...)

In 2034 is zowel de Britse aristocratie als de moderne democratie vervangen door een ‘meritocratie’: de verdienstelijken besturen het land. Dat klinkt eerlijk, want het luie en domme kind van een rijk man kan dus geen aanspraak meer maken op een mooi baantje en het slimme hardwerkende kind van een gewone werknemer wel. Maar Young beschrijft ook de nadelen van deze gedachtegang, namelijk dat de nieuwe elite zich ontheven voelt van verantwoordelijkheid ten opzichte van mensen zonder succes. Arme mensen kunnen immers niet beter? (...)

[D]e overspannen focus op de economische kanten van het onderwijs; het dwangmatig testen van kinderen op intelligentie en het negeren van moed, charme of creativiteit, de verlatenheid onder de groep mensen die al vroeg uit het schoolsysteem zijn geduwd, bleek vrij nauwkeurig te voorspellen. (...)

Ook in het egoïsme van wellness-rechts klinkt de dystopische kant van de meritocratie sterk door, zoals van Iperen laat zien. ‘Van noblesse oblige, een zekere mildheid jegens mensen die het zwaar hebben, of een gevoel van verantwoordelijkheid om zich in de wereld om hen heen te verdiepen is nauwelijks sprake.’ Of dat indruk maakt op Facebook-moms is de vraag. Het pamflet lijkt vooral bedoeld als wake-upcall voor het midden. Dat het tijd wordt woorden als ‘tolerant’ of ‘verlicht’ eens af te stoffen, voor we allemaal nieuwe asocialen zijn.

> Roxane van Iperen: Eigen welzijn eerst. Hoe de middenklasse haar liberale waarden verloor. Thomas Rap, 144 blz. € 18,99

> Michael Young: De opkomst van de meritocratie. Vert. Huub Stegeman. Paradigma-reeks van Athenaeum, 192 blz. € 21,99

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #boeken #middenklasse #meritocratie #wellness #wellness-rechts #yoga #egoisme #extreem-rechts #racisme #terug_naar_de_natuur #pseudowetenschap #vreemdelingenhaat #armoede #asocialen #verzorgingsstaat #hoekstra #buma #blair #groot-brittannie #solidariteit #tolerantie