Erger voorkomen (€)

Natuurherstelwet teruggedraaid, Green Deal verwaterd, onvoldoende steun aan Oekraïne. We zitten midden in het terugdraaien van plannen en beloftes van nog maar enkele jaren geleden, toen vaak gepresenteerd met grote woorden. De steun aan Oekraïne gaat om ‘alles waar we al zeventig jaar voor staan’, speechte EU-voorzitter Ursula von der Leyen nog in februari. Bij de presentatie van de Green Deal in 2019 zei ze: ‘We verdedigen wat we onze kinderen verschuldigd zijn, want we bezitten deze planeet niet.’ Woorden die ver terug en vooruit kijken, die de geschiedenis erbij halen en geschiedenis willen maken.

Welke historische analogie past er dan bij het grote terugdraaien – bij een oude orde van angst, behoudzucht en inertie die zichzelf laat gelden? Misschien valt te denken aan het herstel, na de Eerste Wereldoorlog, van de vooroorlogse orde. Duitsland moest herstelbetalingen doen, Engeland weer groots worden, de goudstandaard terug. In 1919 was men in Versailles blind voor de politieke logica dat zo’n programma van verpaupering zou leiden tot een vlucht in ‘illusie en wraak’. Zo beschreef Keynes woedend de gevolgen in The Economic Consequences of the Peace (1919). Die politieke logica werd vervolgens in Duitsland toch leidend, en daarna was het te laat om de economische verhoudingen te herijken. (...)

Von der Leyen en klimaatcommissaris Wopke Hoekstra betonen zich slechte economen, althans in de betekenis van oikonomia, huishoudkunde, het bouwen en bewaren van het huis waarin we wonen, diezelfde planeet waar Von der Leyen in 2019 in warme bewoordingen over sprak.(...) Veel is onzeker, maar sommige dingen kun je op je vingers natellen. Veel politieke risico’s die Von der Leyen en anderen zien opdoemen bij vasthouden aan natuurherstel en Green Deal worden misschien geen werkelijkheid, maar klimaatverandering is dat wel. (...)

Hele artikel (€)

Tags: #nederlands #eu #europese_unie #natuur #natuurherstelwet #green_deal #oekraine #klimaat #klimaatverandering #klimaatcrisis #hoekstra #von_der_leyen #boeren #protest #boerenprotesten

Kom de boeren tegemoet en er zullen duizend bloemen bloeien? Het had waar kunnen zijn

Stevo Akkerman (Trouw)

Als de werkelijkheid je tot de orde roept, heb je geen andere keuze dan te luisteren. Dat is ook, zo zei hij zelf, wat CDA-leider Wopke Hoekstra is overkomen. De stikstof-afspraken blijken ‘te veel vanaf de tekentafel te zijn gedicteerd’, verklaarde hij zaterdag, ‘terwijl de werkelijkheid weerbarstiger is en wat anders vraagt dan wij aanvankelijk dachten’.

(Tekst loopt door onder de foto.)

Stevo Akkerman

Vanwege dit voortschrijdend inzicht heeft hij de coalitiepartners laten weten dat het regeerakkoord opengebroken moet worden. Zij het niet nu meteen, maar nadat er nieuwe provinciebesturen zijn aangetreden. (...)

Er zullen inderdaad nieuwe coalities gevormd worden in de provincies, maar daarmee zijn de oude problemen nog niet verdwenen. Ze zijn ook niet zozeer oud, als wel hardnekkig. En dringend. Wat er ook verandert, te veel stikstof blijft rampzalig voor de natuur, de normen voor overschrijding gelden nog steeds, de veeteelt is onverminderd de grootste factor, de ruimte voor andere activiteiten – met name woningbouw – raakt gewoon op. (...)

[Hoekstra] stelt dat zijn manoeuvre – weg met de deadline van 2030 – de gezondmaking van de natuur zal versnellen. Omdat het de huidige impasse zal doorbreken. Kom de boeren tegemoet en er zullen duizend bloemen bloeien.

Het had waar kunnen zijn, als veel meer boeren zouden durven kiezen – met hulp van de overheid – om anders te gaan werken. Op de landbouwsite Nieuwe Oogst zei Wim de Vries, hoogleraar milieusysteemanalyse in Wageningen, daarover vorig jaar het volgende: “Wanneer je boeren voorstelt dat ze met 20 procent minder dieren 25 procent meer gaan verdienen, dan zijn de protesten morgen over. Dan halen we een extensivering van de veestapel in een jaar en in combinatie met innovaties lukt de volledige emissiereductie dan ook wel in acht jaar.” (...)

Dit is niet de kant die BBB op wil, dat weet Hoekstra ook. (...)

Nu alleen nog hopen dat die andere werkelijkheid, van natuur en klimaat, zich zal voegen naar onze wensen. Moet lukken, toch?

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #verkiezingen #provinciale_staten #bbb #boerburgerbeweging #caroline_van-der_plas #democratie #boeren #boerenprotest #democratie #agrifacts #hoekstra #cda #stikstof #veeteelt #intensieve_veeteelt #natuur #natuurbescherming

Hoe de yogamoeders naar rechts opschoven

NRC

‘Welness-rechts’ - Een messcherp pamflet en een klassiek essay brengen het hedendaagse egoïsme in kaart. Onder het mom van wellness worden extreem-rechtse ideeën genormaliseerd. (...)

De nieuwe asocialen wijzen een vaccinatie tegen Covid-19 af omdat hun lichaam de kwaal wel aankan. En ze kijken stomverbaasd naar mensen in armoede, er zijn immers zoveel kansen om geld te verdienen? En als het even kan plaatsen de nieuwe asocialen zichzelf buiten de samenleving, op een autarkisch boerderijtje in Portugal.

In Eigen welzijn eerst zet schrijfster Roxane van Iperen zeer effectief de kettingzaag in het gedrag van yogamoeders en andere spirituele kruidenheksen die Facebook en omstreken opstoken met deskundologische wijsheden over opvoeding of huidverzorging. (...) Wat we moeten zien is ‘wellness-rechts’, een agressieve marketingmachine die extreem-rechts gedachtengoed normaliseert. Men schakelt in die contreien nu in één moeite van anti-vaccinatie naar pro-Poetin. Tussen ‘eigen lijf eerst’ en ‘eigen volk eerst’ zit weinig licht. (...)

[V]an Iperen (...) laat zien hoe de pseudowetenschap over het ‘zelfreinigend vermogen van het lichaam’ op twee manieren raakt aan hedendaagse onverdraagzaamheid. Door het ‘terug naar de natuur’-thema van al die websites, waarvan de kern is dat mannen werken en vrouwen het gezin onderhouden. En door het wantrouwen in overheid en onderzoek dat ‘wellness-rechts’ koestert. (...)

Een van de verklaringen die Van Iperen geeft voor het ontstaan van wellness-rechts is de statusangst van de middenklasse. De afgelopen decennia heeft de overheid burgers met meer eigen verantwoordelijkheid opgezadeld. Veel mensen zijn er sindsdien ook in geslaagd iets van hun leven te maken – mooie banen, mooie huizen, leuke kinderen. Maar daarmee kwam ook angst. Dat mensen die niet hard werken toch geld krijgen, maar dan van de staat. Of nog erger, dat ook vreemdelingen een plek in de middenklasse krijgen. En dat dus de eigen status daalt, of anders wel die van de kinderen. (...)

Dat solidariteit lijdt onder het idee dat je eigen verdienste de enige maatstaf voor succes is, is scherp verwoord door de Engelse socioloog Michael Young (1915-2002). Diens satirisch-futurologische klassieker De opkomst van de meritocratie uit 1958 is opnieuw uitgebracht. (...)

In 2034 is zowel de Britse aristocratie als de moderne democratie vervangen door een ‘meritocratie’: de verdienstelijken besturen het land. Dat klinkt eerlijk, want het luie en domme kind van een rijk man kan dus geen aanspraak meer maken op een mooi baantje en het slimme hardwerkende kind van een gewone werknemer wel. Maar Young beschrijft ook de nadelen van deze gedachtegang, namelijk dat de nieuwe elite zich ontheven voelt van verantwoordelijkheid ten opzichte van mensen zonder succes. Arme mensen kunnen immers niet beter? (...)

[D]e overspannen focus op de economische kanten van het onderwijs; het dwangmatig testen van kinderen op intelligentie en het negeren van moed, charme of creativiteit, de verlatenheid onder de groep mensen die al vroeg uit het schoolsysteem zijn geduwd, bleek vrij nauwkeurig te voorspellen. (...)

Ook in het egoïsme van wellness-rechts klinkt de dystopische kant van de meritocratie sterk door, zoals van Iperen laat zien. ‘Van noblesse oblige, een zekere mildheid jegens mensen die het zwaar hebben, of een gevoel van verantwoordelijkheid om zich in de wereld om hen heen te verdiepen is nauwelijks sprake.’ Of dat indruk maakt op Facebook-moms is de vraag. Het pamflet lijkt vooral bedoeld als wake-upcall voor het midden. Dat het tijd wordt woorden als ‘tolerant’ of ‘verlicht’ eens af te stoffen, voor we allemaal nieuwe asocialen zijn.

> Roxane van Iperen: Eigen welzijn eerst. Hoe de middenklasse haar liberale waarden verloor. Thomas Rap, 144 blz. € 18,99

> Michael Young: De opkomst van de meritocratie. Vert. Huub Stegeman. Paradigma-reeks van Athenaeum, 192 blz. € 21,99

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #boeken #middenklasse #meritocratie #wellness #wellness-rechts #yoga #egoisme #extreem-rechts #racisme #terug_naar_de_natuur #pseudowetenschap #vreemdelingenhaat #armoede #asocialen #verzorgingsstaat #hoekstra #buma #blair #groot-brittannie #solidariteit #tolerantie