De Holocaust werkt nog dagelijks door

NRC

Jodenvervolging - Veel mensen hebben een vertekend beeld van de Holocaust, dat ook in hedendaagse conflicten nog doorwerkt. Dat laat historicus Dan Stone zien in een nuttig en compact boek. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Arrestaties na de opstand in het getto van Warschau in 1943, waarbij 13.000 mensen om het leven kwamen.

Waarom dan toch nóg een boek? Omdat het beeld dat we in West-Europa hebben van de Holocaust niet klopt. (...)

Allereerst wordt de Holocaust te veel vereenzelvigd met Auschwitz-Birkenau. De Holocaust zou een ‘industriële genocide’ zijn geweest, grootschalig en efficiënt. Maar, schrijft Stone: ‘De eerste speciaal vervaardigde gaskamer met crematorium in Birkenau werd pas in maart 1943 in gebruik genomen, toen het grootste deel van de slachtoffers van de Holocaust al dood was.’ (...)

Dan is er volgens hem nog een misverstand, namelijk dat de Holocaust hoofdzakelijk een Duitse aangelegenheid zou zijn geweest. Zeker, stelt hij, Duitsers waren de drijvende kracht. (...) ‘Maar zonder de steun van miljoenen niet-Duitsers (of -Oostenrijkers) in heel Europa zou de Holocaust niet zo snel zijn verlopen en zou de reikwijdte veel kleiner zijn geweest.’ (...)

Daardoor zijn belangrijke episodes van de Holocaust nog onbekend. Hoeveel mensen in West-Europa zouden bijvoorbeeld weten dat ‘de grootste enkele slachtpartij van de Holocaust’ tussen 21 december 1941 en half januari 1942 plaatsvond in Bogdanovka (toen Roemenië, nu Oekraïne). Daar werden zo’n 54.000 hoofdzakelijk Sovjet-Oekraïense Joden ‘levend verbrand of geëxecuteerd door Roemeense militaire politie, Oekraïense reservisten en lokale, etnisch-Duitse burgermilities’. (...)

Relatief onbekend, in ieder geval vergeleken bij de geschiedenis van de gaskamers, is ook het verhaal van de ‘ontheemden’, de Joodse overlevenden van de Holocaust die ná de oorlog nergens naartoe konden en soms noodgedwongen nog jarenlang in kampen verbleven. (...)

Hele artikel

Tags: #nederlands #boeken #jodenvervolging #holocaust #duitsland #oekraine #polen #vs #verenigde_staten #roemenie #getto #Auschwitz #Birkenau #concentratiekampen

De omgebrachte familie van Marga Minco kon voortbestaan in haar verhalen

NRC

Marga Minco (1920-2023) - Overleven was haar lot, haar literaire opdracht werd het getuigen daarvan in een bescheiden, maar indringend oeuvre.

(Tekst loopt door onder de foto.)

Marga Minco’s oeuvre was geserreerd van toon en bescheiden van omvang. Foto Vincent Mentzel.

Toen Het bittere kruid verscheen, in 1957, leek het alsof er „iets openbrak”, zei de deze week overleden schrijfster Marga Minco vier jaar geleden, in een van de laatste interviews die ze gaf. Er brak dankzij dat literaire werk iets open in Joodse kringen, zei ze erbij, háár kringen. En „hoe het daarbuiten was, weet ik niet, maar de recensies uit die tijd zijn duidelijk: ik had iets losgemaakt, ze een spiegel voorgehouden.” Haar kleine oorlogskroniek confronteerde Nederland met het lot van de Joden, dat na de Tweede Wereldoorlog veronachtzaamd werd.

Want Minco was „kwaad” toen ze haar debuut schreef, om de onverschilligheid waarmee veel Nederlanders in de jaren vijftig doorleefden. De oorlog werd bij voorkeur vergeten, uit schaamte, of juist met de blik gericht op de toekomst. (...)

Beroemd werd Minco’s verhaal ‘Het adres’, over de zogenoemde ‘bewariërs’, die de bezittingen van ondergedoken of weggevoerde Joodse buren overnamen, om die na de oorlog, Oost-Indisch doof, niet meer terug te geven. (...)

Het bittere kruid wordt inmiddels tot de klassiekers van de Europese oorlogsliteratuur gerekend, en behaalde een miljoenenpubliek. (...)

Minco gebruikt geen woord te veel, en dat gebrek aan opsmuk veroorzaakt een grote dramatische spanning. (...)

Die helderheid was welbewust, Minco wist dat ze zich „als een objectieve waarnemer moest opstellen, om erover te kunnen schrijven. Het onderwerp was al geladen genoeg”, zoals ze eens zei. Daardoor behielden haar woorden inderdaad hun zeggingskracht. Maar ook doordat de geschiedenis nu eenmaal nooit echt afgerond is, zoals duidelijk werd bij de toekenning van de P.C. Hooft-prijs in 2019. De schrijfster herkende toen tot haar schrik de naam van de bestuursvoorzitter van de prijs, Gillis Dorleijn. Hij was de kleinzoon van de mensen die zich na de oorlog de bezittingen van Minco’s vermoorde ouders hadden toegeëigend. Het beroemde verhaal ‘Het adres’ ging over de familie ‘Dorling’.

„Hij kan er niets aan doen”, reageerde Minco. Maar het was ook een voorval van absurd toeval dat pijnlijk perfect in Minco’s oeuvre paste.

Hele artikel

Tags: #nederlands #boeken #literatuur #marga_minco #minco #bittere_kruid #oorlog #jodenvervolging #holocaust #bewariers

Dodenherdenking: Anne Frank

Utrecht 2020

Een standbeeld van Anne Frank, internationaal symbool van de jodenvervolging in de tweede wereldoorlog. Ze werd bekend door haar dagboek dat verscheen onder de titel Het achterhuis.

(De foto van Anne Frank en het boek zijn van Wikipedia.)

<br clear="all"></br>

#anne-frank #antisemitisme #books #duitse-bezetting #foto #fotografie #hitler #holocaust #jodenvervolging #netherlands #photo #photography #second-world-war #tweede-wereldoorlog

Originally posted at: https://blog.ernste.net/2023/05/04/dodenherdenking-anne-frank/

Holocaustonderzoek rammelt aan alle kanten: steekproef niet representatief, percentages lukraak opgeteld

De Volkskrant

Dát er Nederlandse jongeren zijn die de Holocaust ontkennen, staat vast en is een misstand op zich. Maar betreft dat een op de vier, zoals de Amerikaanse organisatie Claims Conference beweert? Waarschijnlijk niet, blijkt bij nadere inspectie van de cijfers die de organisatie woensdag met veel tamtam naar buiten bracht.

‘Ik kan slecht tegen de suggestie dat je een Holocaustontkenner zou zijn als je de historische cijfers niet zo goed kent. Toch is dat wat hier gebeurt’, zegt hoogleraar statistiek Casper Albers (Rijksuniversiteit Groningen), na inzage in het onderzoek. Ook Albers benadrukt dat hij absoluut de Jodenvervolging niet wil relativeren. ‘Juist zo’n belangrijk onderwerp verdient goed onderzoek. En dit rapport rammelt aan alle kanten.’

De politiek schoot woensdag niettemin in de hoogste alarmfase. (...)

Om de cijfers toch nog een beetje representatief te krijgen, verdeelde men de deelnemers in leeftijdsgroepen. Daarbij gaat echter van alles mis: zo is iedereen onder de 40 bestempeld tot ‘jongere’. Ook blijkt een op de drie mensen die de telefoon opnam student, een zware oververtegenwoordiging.

Van de bevraagde 40-minners onderschrijft niet een kwart, maar 6 procent de stelling dat de Holocaust een ‘mythe’ is. Nog eens 17 procent was het eens met de stelling dat het aantal Holocaustslachtoffers sterk overdreven is. Vandaar 23 procent: voor de presentatie aan de buitenwereld telde men beide percentages op. (...)

Ook de andere hoofdboodschap van Claims Conference, dat Nederland verhoudingsgewijs de meeste Holocaustontkenners heeft, houdt bij nadere inspectie geen stand. (...)

Hele artikel

Het Holocaust Namenmonument aan de Weesperstraat in Amsterdam, de voormalige Jodenbuurt. Het ontwerp is gemaakt door Daniel Libeskind.Beeld Arie Kievit.

Tags: #nederlands #nederland #holocaust #geschiedenis #joden #jodenvervolging #onderwijs #educatie #geschiedenisonderwijs #holocaustonderzoek #statistiek #claims_conference #politiek #waan_van_de_dag

Huize Slingevliet

Doetinchem (Achterhoek) Gelderland, jaren 1930 – ’40

Huize Slingevliet stond al eens op dit weblog, omdat mijn grootouders er een aantal jaren woonden met hun kinderen en mijn overgrootmoeder.

In Kronyck, het blad van de Historische Vereniging Deutekom verscheen onlangs een interessant artikel over de geschiedenis van deze woning. Hieronder het deel over mijn familie.

**Slingevliet, van patriciërswoning tot bedrijfsverzamelgebouw

door Jaco te Hennepe**

verschenen in Kronyck 183 (fragment)

In het voorjaar van 1933 staat Slingevliet, dat nog steeds eigendom is van een nazaat van de weduwe Bruijel, in zijn geheel te huur. Huize Slingevliet wordt in diverse landelijke kranten aangeprezen als ‘uitnemend geschikt voor familiepension’. Het is de familie Ernste-Glazener, bestaande uit ‘luitenant ter zee der 1e klasse’ Albert Emil Ernste, zijn vrouw en röntgenassistente Catharina Ernste-Glazener, haar moeder Cornelie Glazener-de Munnick en hun zonen Addy en Thom, die bij Slingevliet aanlegt. Ze zijn vanaf 1931 in etappes vanuit Nederlands-Indië, waar hun wortels liggen, naar Nederland gekomen en raken bij toeval in Doetinchem verzeild. (Tekst loopt door onder de foto.)

In januari ’33 heeft Hitler in Duitsland de macht gegrepen en verlaat het land in de eerste helft van dat jaar samen met Italië de Volkenbond. Dat maakt mensen nerveus, ook in Doetinchem. De komst naar Slingevliet van een ervaren militair is een kans die burgemeester Duval Slothouwer met beide handen aangrijpt. Amper vier maanden hier, wordt de vanwege een hartkwaal gepensioneerde Ernste ‘belast met de de voorbereidende organisatorische werkzaamheden’ om in Doetinchem een luchtbeschermingsdienst op te zetten. [14] Als hoofd van deze dienst zal Ernste tot eind juli 1940 aanblijven.

Ernste loopt zich het vuur uit de sloffen. Hij organiseert de dienst, laat regelmatig oefeningen houden, spreekt in de hele Achterhoek op voorlichtingsbijeenkomsten over het gebruik en het gevaar van strijdgassen, over de risico’s van bombardementen en welke voorzorgsmaatregelen je als burger kunt nemen om de gevolgen ervan voor jezelf en je gezin te verkleinen. Hij krijgt ook teleurstellingen te verwerken, bijvoorbeeld in de vorm van wegens bezuinigingen afgelaste oefeningen. Daarnaast is er sprake van scepsis onder de bevolking, zo blijkt als er in het voorjaar van ’34 kort na een demonstratie van het gebruik van gasmaskers, een verduisteringsoefening wordt gehouden. Niet iedereen gaat daar heel serieus mee om. (Tekst loopt door onder de foto.)

Onderduikers

De oorlog blijkt onafwendbaar. Albert Emil maakt alleen het begin ervan mee. Op 19 december 1940 wordt hij ’s avonds in de Hofstraat fietsend, door een hartaanval getroffen en overlijdt. Catharina, die tot dan toe in elk geval publicitair op de achtergrond is gebleven, stelt zich op haar manier tegen de naziterreur teweer; ze verschaft op Slingevliet onderduikers een veilig onderkomen. De contacten met leden van het verzet, die ook de benodigde extra voedselbonnen verzorgen, heeft haar zoon Thom.

De eerste van in totaal negen onderduikers arriveren aan het begin van 1941. Door de ligging van het huis en de door de beplanting en een gracht afgeschermde tuin, kunnen de onderduikers ook veilig naar buiten. In oktober ’43 klopt een ondanks alle voorzorgen wantrouwig geworden lokale NSB’er op de voordeur van Slingevliet.

Buurman Luesink is getuige van het voorval: “Mevrouw Ernste stond hem daar koelbloedig te woord. De onderduikers zag ik aan de achterkant de tuin invluchten. Daar was een soort schuilkelder verstopt tussen de struiken.” [15] Door de tegenwoordigheid van geest van tante Toos, zoals de kinderen onder de onderduikers haar noemen, kunnen ze allemaal veilig naar nieuwe locaties vertrekken. In januari ’44 claimen de Duitsers, die dringend ruimte nodig hebben, Slingevliet en is ook de familie gedwongen het huis te verlaten. Tot het einde van de oorlog wonen ze in een noodkeet nabij het bruggetje in de Slingelaan. Het huis zelf wordt gebruikt door de Hitlerjugend en dient als onderkomen voor Duitse soldaten.

Na de bevrijding gaat de familie terug naar Slingevliet. Catharina wordt politiek actief en komt als tweede op de kandidatenlijst van de Partij van de Vrijheid in de gemeenteraad van Doetinchem. Nadat in 1948 haar moeder Cornelie is overleden verhuist ze naar Den Haag. De Yad Vashem erkenning Righteous Among the Nations (Rechtvaardige onder de Volken) voor haar hulp aan joodse onderduikers krijgt ze helaas pas na haar dood in 1976. Deze eretitel wordt haar op 13 september 1979 -als eerste in Doetinchem- door Israel toegekend. [16]

Noten:

[14] De Graafschap-Bode, 31 januari 1934 (delpher.nl)

[15] W.H. Luesink, Mijn belevenissen over de periode mei 1940 mei 1945 van 11 tot 16 jaar beleefd in Doetinchem, Bibliotheek ECAL, Maga 1522 (handgeschreven).

[16] righteous.yadvashem.org/.

#achterhoek #bezetting #doetinchem #duitse-bezetting #familie #gelderland #jodenvervolging #netherlands #onderduikers #tweede-wereldoorlog #woii

Originally posted at: https://blog.ernste.net/2022/06/28/huize-slingevliet/