Voor 83 duizend miljard euro in het rood: een ontwikkelingsramp dreigt door nieuwe schuldencrisis

De Volkskrant

Het was begin deze maand een noodkreet van secretaris-generaal António Guterres van de VN: ‘De helft van de mensheid leeft in landen die nu meer uitgeven aan het aflossen van hun schuld dan aan zorg en onderwijs. Dit is een ontwikkelingsramp.’

Na de coronapandemie, de klimaatcrisis en de Oekraïne-oorlog ligt een nieuwe crisis op de loer: een ongekende schuldencrisis. Veel landen in Afrika, Latijns-Amerika en Azië kunnen de rente op hun schulden niet meer betalen, laat staan dat ze hun schulden kunnen aflossen. Zambia kon in 2020 al niet meer aan zijn financiële verplichtingen voldoen. Sri Lanka en Ghana volgden vorig jaar. En nog zeker vijftig andere landen – bijna 40 procent van alle ontwikkelingslanden – staat het water aan de lippen, volgens het nieuwe VN-rapport A World of Debt.

De nieuwe schuldencrisis is moeilijker op te lossen dan die van de jaren tachtig van de vorige eeuw, omdat de schulden niet alleen uitstaan bij westerse landen en banken, maar voor een groot deel ook bij China. Sterker nog: China is voor veel landen zelfs de grote buitenlandse kredietverlener. En dat land is geen lid van de Club van Parijs, de organisatie die sinds 1956 tracht te bemiddelen bij het herstructureren van schulden. Daarom kan niet in één keer schoon schip worden gemaakt met een groot herstructureringsprogramma waarbij de pijn over de crediteuren wordt verdeeld. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

In Negombo, Sri Lanka, liggen honderden vissersboten werkloos aan de kade. De reden: de brandstof is door schaarste onbetaalbaar geworden. Beeld Aurélie Geurts voor de Volkskrant.

Volgens het VN-rapport zijn de kosten van schulden voor ontwikkelingslanden vier keer zo hoog als die voor de VS en acht keer zo hoog als die voor de eurozone.(...)

De G20 zou daartoe tijdens de top in India die in september plaatsvindt, een aanzet kunnen geven. Vervolgens moeten het IMF en de Wereldbank de uitvoering ter hand nemen. Maar China heeft weinig zin in die route, omdat de dienst binnen het IMF en de Wereldbank wordt uitgemaakt door de VS en andere Oeso-landen. Daarom heeft China via het Zijderoute-initiatief ook een eigen ontwikkelingsprogramma opgezet, dat lijkt op een eigen versie van het IMF en de Wereldbank. Die is nu een van de grootste kredietverleners van de wereld geworden – met name in Afrika.

Hierdoor moet van land tot land een oplossing worden gevonden. (...)

China is bereid mee te doen aan het verlengen van de terugbetalingstermijn, zogenoemde rollovers, en geeft ook noodleningen. Maar het land laat zich niet door het Westen in de kaart kijken. ‘Er worden ook eisen gesteld, zoals mijnconcessies of orders voor infrastructurele projecten. Doel van China is de economische en politieke invloed te vergroten’, zegt schuldenexpert Henrique Alencar van Oxfam Novib in Den Haag. (...)

Het IMF heeft inmiddels wel een speciaal fonds van 100 miljard dollar opgericht dat landen helpt om klimaatverandering en pandemieën het hoofd te bieden. Maar de behoefte aan geld stijgt sneller dan de beschikbare middelen. Als China, banken en beleggers hun kredietkraan dichtdraaien, kunnen het IMF en de Wereldbank het gat niet overbruggen. (...)

Hele artikel

Tags: #nederlands #schulden #schuldencrisis #ontwikkelingslanden #arme_landen #imf #g20 #vn #china #wereldbank #afrika #zijderoute-initiatief #oeso

Dekoloniseer de toekomst

NRC

Kolonialisme - Nederland heeft belangrijke stappen gezet om in het reine te komen met het koloniale verleden, ziet David Van Reybrouck. Nog belangrijker is te werken aan de gevolgen van dat verleden voor het klimaat. (...)

De voorbije drie jaar namelijk is de aandacht voor het koloniale verleden van Nederland nagenoeg onafgebroken in het nieuws geweest en daarbij is een ander perspectief steeds nadrukkelijker naar voren gekomen.

Hoogtepunt was op 17 februari dit jaar de publicatie het langverwachte verslag van de drie Nederlandse onderzoeksinstituten, NIOD, KITLV en NIMH, waarin stond: „Tijdens de oorlog gebruikte de Nederlandse krijgsmacht veelvuldig en structureel extreem geweld.” (...)

Hier werd midden op het marktplein met luide stem gezegd dat Nederland zwaar in de fout was gegaan. (...)

En toch is dit verhaal niet af. Als in het reine komen met de koloniale geschiedenis een traject is, dan zou je kunnen zeggen dat van de 100 kilometer die afgelegd moeten worden, we vandaag bij kilometerpaal 25 zijn. Ik wil graag zes ideeën formuleren voor het vervolg.

Ten eerste: oppassen voor veralgemeniseringen. Hoewel extreem geweld en oorlogsmisdaden tijdens de dekolonisatieoorlog van 1945 tot 1949 systematisch voorkwamen, betekent dat niet dat elke militair die aan Nederlandse zijde streed zich eraan bezondigd heeft. Naar schatting heeft slechts een kwart van de soldaten effectief gevechtshandelingen verricht. (...)

Tweede gedachte voor het vervolg: opletten voor de zogenaamde ‘nazificatie van de koloniale tijd’. (...) Heel het kolonialisme herleiden tot een tropische variant van het fascisme is uiterst problematisch, al was het maar omdat het kolonialisme bovenal economisch gemotiveerd was door een elite en het fascisme in eerste instantie ideologisch was en geschraagd door de massa. (...)

We doen de geschiedenis echt geen recht wanneer we alles gaan herleiden tot het grote morele binaire schema van de twintigste eeuw. (...)

Derde gedachte: opletten met enkel de verontwaardiging te beperken tot het wangedrag van Nederlandse soldaten. Ja, er zijn op grote schaal zeer ernstige vormen van extreem geweld en oorlogsmisdaden gepleegd door Nederlandse soldaten, maar het geeft geen pas om enkel te kijken naar het gedrag van Nederlandse dienstplichtigen in de sawa, zonder te kijken naar de hoogste Nederlandse gezagsdragers in Batavia en, meer nog, in Den Haag, zoals ook terecht aangestipt in het rapport van het NIOD, KITLV en NIMH.

De grootste verantwoordelijken bevonden zich niet aan de basis, maar helemaal aan de top van de piramide. Het zijn de regeringen Beel en Drees geweest die het bevel tot de twee militaire offensieven gegeven hebben. (...)

Daarbij heeft Beel (KVP) een buitengewoon kwalijke rol gespeeld. Als minister-president stuurde hij in het voorjaar en de zomer van 1947 duidelijk aan op militaire confrontatie, met de Eerste Politionele Actie als resultaat. (...)

In 1949 was het minister-president Drees (PvdA) die tijdens de Rondetafelconferentie in Den Haag een prijs van 6,3 miljard gulden vroeg aan Indonesië voor zijn onafhankelijkheid: het land moest zich vrijkopen, net zoals een slaaf in de negentiende eeuw zijn baas moest betalen. Tot dat bedrag hoorde tevens de kosten voor de pas gevoerde dekolonisatieoorlog! Of Soekarno even de factuur voor de twee politionele acties kon vereffenen, want die waren best wel aan de prijs geweest. (...)

Vierde gedachte: opletten om de blik te beperken tot de periode 1945-1949. Nagenoeg alle aandacht gaat momenteel uit naar de jaren van de dekolonisatie-oorlog. Begrijpelijk, maar onvoldoende. Het gevaar is niet denkbeeldig dat er nu een beeldvorming ontstaat die zegt: „Ja, wij Nederlanders zijn daar drieënhalve eeuw geweest. Het begin was heel erg, de periode rond 1600, met Coen en de VOC enzo, en het einde was heel erg, de jaren 45-49, maar daartussen was het best oké.”

Ik stoor mij aan die focus op het begin en het einde. De hele zeventiende eeuw is gekenmerkt door geweld in de strijd om specerijenmonopolies. De achttiende eeuw door het inpalmen van Javaanse grond, naast een slachting van de Chinese bevolking in en om Batavia. De negentiende eeuw zag een lange reeks militaire veroveringen door het KNIL om de koloniale staat te vestigen. En de jaren van de ‘Pax Neerlandica’, van 1914 tot de Japanse invasie in 1942, zijn ten diepste gemarkeerd door het neerslaan van de inheemse politieke bewegingen die naar ontvoogding streefden: inclusief het meedogenloos neerslaan van de communistische en nationalistische beweging in de jaren 20 en 30, verbanningen, gevangenissstraffen en ophangingen van politieke dissidenten. Piet Hagen heeft dat alles overtuigend gedocumenteerd. (...)

Ten vijfde moeten we niet alleen in de tijd uitzoomen, maar ook in de ruimte. Wat in Indonesië gebeurde was onderdeel van een breder Europees proces. Nochtans lijkt vandaag elk land louter met zijn eigen belangrijkste voormalige kolonie bezig: België met Congo, Engeland met India, Frankrijk met Algerije, en Nederland met Indonesië. Alles globaliseert, behalve de koloniale herinnering. (...) We zien daardoor niet dat het kolonialisme van de 19de en 20ste eeuw het resultaat was van een westerse kapitalisme vanaf de 16de eeuw. (...)

Gedachte nummer zes vergt de grootste stap: we mogen niet enkel naar het historisch kolonialisme kijken. Vorig jaar kreeg ik een wereldkaart te zien. Daarop stond aangegeven welke landen het meest broeikasgassen uitstoten en welke landen het meest kwetsbaar waren voor de gevolgen van klimaatopwarming. Ik dacht dat ik naar een kopie van de koloniale wereldkaart zat te kijken. De grootste uitstoters zijn de landen van het Globale Noorden, de grootste slachtoffers de landen van het Globale Zuiden, de voormalige kolonies. Zij die het minst bijgedragen hebben aan de opwarming van de aarde, zijn er het grootste slachtoffer van. (...)

Zolang wij in West-Europa geen aandacht hebben voor die nieuwe kolonisatie van het zuiden, zullen we nooit aan kilometerpaaltje honderd geraken. Nederland en België hebben goed verdiend aan het koloniale en industriële verleden. We moeten de moed hebben om te zeggen: eigenlijk is ons CO2-budget gewoon op. We hebben veel meer uitgestoten dan we überhaupt mochten. (...)

Bij het Klimaatakkoord van Parijs werd beslist om jaarlijks 100 miljard dollar bijeen te brengen voor de meest kwetsbare landen. Die pot raakt niet gevuld. (...)

Nederland heeft de voorbije jaren belangrijke stappen gezet in de omgang met een bezwaard verleden. Nu komt het erop aan stappen te zetten in de omgang met een bezwaard heden.

Hele artikel

Pari, nabij Jakarta, Indonesië. Het eiland, dat ongeveer duizend bewoners telt, kampt met ernstige problemen als gevolg van klimaatveranderingen. Zo vinden er regelmatig overstromingen plaats. Foto Mast Irham/EP.

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #indie #nederland_indie #kolonie #kolonialisme #koloniaal_verleden #koloniale_oorlog #dekolonisatie #politionele_actie #onafhankelijkheid #onafhankelijkheidsstrijd #onafhankelijkheidsdag #onafhankelijkheidsoorlog #nationalisme #oorlogsmisdaden #geschiedenis #koloniale_geschiedenis #drees #beel #coen #voc #knil #japanse_bezetting #pax_neerlandica #batavia #klimaat #klimaatverandering #klimaatcrisis #uitstoot #co2 #co2-budget #klimaatakoord #arme_landen #briekaseffect #neokolonialisme