‘We willen niet eindigen als de Aboriginals in Australië, vernietigd door het systeem’

Vrij Nederland (€)

Hannah Zwaluw trekt als toerist door West-Papoea, het vroegere Nederlands-Nieuw-Guinea. Als journalist zou ze er niet binnenkomen. Ze ontmoet stamoudsten en activisten die zich onverschrokken uitspreken tegen de Indonesische machthebbers. ‘Het systeem vernietigt ons. De wereld moet weten wat hier gebeurt en Nederland in de eerste plaats.’ (...)

(Tekst loopt door onder de afbeelding.)

.

De ojekjongens bij mij op de hoek zijn allemaal Papoea’s. De Gojek-chauffeurs bij wie ik in de auto stap zijn allemaal ‘migranten’, zoals de Papoea’s alle niet-Papoea’s noemen die in hun land wonen. In Jayapura zijn de migranten inmiddels in de meerderheid, zoals in alle steden in West-Papoea. Papoea’s leven in de marge van hun eigen hoofdstad.

De komst van de migranten begon mondjesmaat in de Nederlandse tijd en raakte in een stroomversnelling met de transmigratiepolitiek van Soekarno. Duizenden families van Java en andere overbevolkte eilanden kregen geld om in West-Papoea een nieuw leven te beginnen. Voor dat nieuwe leven werden bossen platgebrand. Zo werd plaats gemaakt voor rijstvelden en nieuwe dorpen. Dit alles onder het mom van de vooruitgang en eenheid van de Indonesische Republiek, waarvan iedereen, inclusief de Papoea’s, beter moest worden. Wat het opleverde: parallelle werelden, waarvan de ojeks en de Gojeks, de betelnoten en de koele café’s, maar twee voorbeelden zijn. (...)

[Juliana] Katebu voert rechtszaken over huiselijk geweld en voogdij maar ook over de schending van mensenrechten, landroof en arrestaties van vreedzame demonstranten. Zestien jaar geleden kwam ze naar Brussel met in haar tas 242 gedocumenteerde gevallen van marteling. Tijdens een rondetafelbijeenkomst voor de Europese Unie vertelde ze dat de Indonesische politie en Indonesische militairen Papoea’s systematisch en wijdverbreid martelen. Sindsdien is de onderdrukking alleen maar erger geworden en is het bijna onmogelijk om rechtszaken te winnen. Rechtszaken over mensenrechten zijn moeilijk, gevaarlijk en duur. (...)

Tolai, een vriend van Yane die de komende dagen met me meegaat naar interviews, zegt: het wemelt hier van de geheime politie in burgerkleding. ‘Ik haal ze er zo uit, ik herken ze aan hun lichaamstaal en gedrag. Ze rijden in grote auto’s, maar hebben geen baan. Het zijn migranten en ze werken met informanten, Papoea’s die hun ogen en oren zijn in ruil voor geld.’ (...)

Niemand praat graag over die ‘Daad van vrije keuze’ zoals de Indonesiërs het referendum [1969] noemden waarin de Papoea’s over hun lot mochten stemmen. Dat referendum was een voorwaarde in de Overeenkomst van New York uit 1962, waarin Nederland de macht overdroeg aan Indonesië. Wat de Papoea’s allang wisten, toonde historicus P.J. Drooglever van het Instituut voor Nederlandse Geschiedenis in 2005 aan met een vuistdikke studie: dat referendum was een farce. (...)

Talloze keren ontvluchtte [activiste Raga] Kogoya haar dorp als er gevechten uitbraken tussen Indonesische militairen en het bevrijdingsleger TPNPB. Na verloop van tijd kon ze altijd weer terugkeren, totdat Indonesië in 2018 duizenden soldaten stuurde als reactie op de moord van de TPNPB op zestien wegwerkers. De militairen namen hele dorpen over, staken huizen en scholen in brand. De spanning liep verder op toen de TPNPB in februari 2023 een Nieuw-Zeelandse piloot kidnapte, die eind september van dit jaar pas weer vrijkwam. De militairen sloten het gebied hermetisch af, de vrijheidsstrijders hielden zich schuil in de bergen. De weg naar huis was afgesneden. Kogoya kwam met haar gezin terecht in een vluchtelingendorp vlakbij Wamena. (...)

Ze vertelt over haar arrestaties, over martelingen waarvan ze getuige was, over een lijst van 56 namen van dorpsgenoten die omkwamen, onder wie kinderen en oude mensen, toen militairen op zoek waren naar de gekidnapte piloot. Over het leven van de duizenden Papoea’s die in eigen land op de vlucht zijn, over het gebrek aan eten en medicijnen. Over vrouwen die onvruchtbaar worden en mannen die aan de drank gaan. ‘We zijn aan het uitsterven. We willen niet eindigen als de Aboriginals in Australië, vernietigd door het systeem. Dus vertel ons verhaal. De wereld moet weten wat hier gebeurt, Nederland in de eerste plaats.’

Hele artikel

> Meer West Papoea op Diaspora*

> Meer West Papoea op mijn website

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #opm #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #mensenrechten

Une éléphante de Sumatra est née en Indonésie, un événement rare pour une espèce en danger critique d’extinction

Seuls 2 400 à 2 800 spécimens subsistent dans le monde. Leur population est menacée par le braconnage et la déforestation.

#Elephants #Sumatra #biodiversité #extinction #Indonesie #planete

Vrijheid of de dood in West-Papoea

Vrij Nederland (€)

Hannah Zwaluw trekt als toerist door West-Papoea, het vroegere Nederlands-Nieuw-Guinea. Als journalist zou ze er niet binnenkomen. Ze tekent verhalen op van Papoea’s die op alle mogelijke manieren onder druk staan van de Indonesische machthebbers. ‘Wat hier gebeurt, is ecocide, wat hier gebeurt, is genocide in slow motion, wat in de hooglanden gebeurt, is marteling en doodslag.’

(Tekst loopt door onder de foto.)

.

Geen woord kunnen we met elkaar wisselen. Nog geen meter zit er tussen de zoeker van mijn camera en haar ogen. Ze zit op een kei langs de weg, haar magere benen voor zich uitgestrekt, twee tassen van stof aan haar voeten. In haar ogen lees ik het leed – direct en zonder woorden – van een leven dat begon toen de Nederlanders hier nog de dienst uitmaakten, en dat in de knop werd gebroken met de komst van de Indonesiërs, die in de jaren zestig Nederlands-Nieuw-Guinea overnamen en het land omdoopten tot de provincie West-Papoea. (...)

Nederland past dertien keer in West-Papoea. Op het eiland ligt het grootste regenwoud ter wereld, op het Amazonewoud en de Congobekken na, dat in rap tempo slinkt door de aanleg van plantages, houtbouw en mijnindustrie. Grote delen van de hooglanden hebben sinds een paar jaar het label Red Zone. Het zijn conflictgebieden waar de strijd oplaait tussen vrijheidsstrijders van de TPNPB en het Indonesische leger TNI. Meer dan 70.000 Papoea’s zijn op de vlucht geslagen. (...)

De Papoea’s die ik spreek, in achterafkamers en op verscholen plekken in het bos, zeggen: wat in West-Papoea gebeurt, is ecocide, wat hier gebeurt, is genocide in slow motion, wat verborgen in de hooglanden gebeurt, is marteling en doodslag. Het zijn mensenrechtenactivisten, kerkleiders, advocaten, lokale leiders van de verboden Organisatie Vrij Papoea (OPM) die hun leven niet zeker zijn. (...)

Doga waagde zeven jaar geleden zijn leven toen hij in het holst van de nacht met 1,8 miljoen handtekeningen de rivier overstak naar Papoea-Nieuw-Guinea. Teams van de KNPB waren heimelijk langs de dorpen gegaan om de handtekeningen te verzamelen. Papoea’s die tekenden, spraken zich uit voor een onafhankelijk West-Papoea. Ze willen rechtzetten wat er in 1969 misging, toen 1022 aangewezen Papoea’s onder zware intimidatie van militairen allemaal hun hand opstaken op de vraag of West-Papoea onderdeel van de Republiek Indonesië moest worden. Intussen is allang aangetoond dat deze ‘Daad van vrije keuze’ indruiste tegen alle regels van een vrij en rechtvaardig referendum. Met vele omwegen kwamen de 1,8 miljoen handtekeningen terecht bij de Verenigde Naties in Genève, waar ze ergens moeten rondzwerven, maar niemand weet er het fijne van. ‘Nooit zullen we opgeven’, zegt Doga. ‘Met alle mogelijke middelen strijden we voor een vrij West-Papoea. Dit is ons land, het is merdeka of de dood.’ Vrijheid of de dood. (...)

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #opm #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #mensenrechten

Gesneuveld in Indië

Maarn (Utrecht) 2024

Vandaag is de nationale herdenking 15 augustus 1945, de dag dat Japan capituleerde en er een einde kwam aan de tweede wereldoorlog. Eurocentrisch als we zijn, vergeten we vaak dat die oorlog niet eindigde met de capitulatie van de Duitsers en het einde van de Duitse bezetting.

Een bijzondere episode van die tweede wereldoorlog in de Oost was de guerrillastrijd van de groep van kapitein Willemsz Geeroms, die uit handen van de Japanse bezettingsmacht op Nederlands Nieuw-Guinea wist te blijven, ondanks de uiterst zware omstandigheden. (Tweede wereldoorlog in Nieuw-Guinea)

Na de capitulatie van Japan riep Indonesië op 17 augustus 1945 de onafhankelijkheid uit, waarop Nederland antwoordde met de zogenoemde politionele acties, een eufemisme voor (koloniale) oorlog. In die oorlog sneuvelde de 21-jarige Van Eckeveld van het monument op de foto hierboven.

Voor veel mensen lijkt de geschiedenis van ‘ons’ Nederlands Indië steeds verder weg te geraken.<br clear="all"></br>

#herdenking #indie #indonesie #japan #koloniale-geschiedenis #kolonie #nederlands-indie #netherlands #radio #telefonie #telefoon #tweede-wereldoorlog #woii

Originally posted at: https://blog.ernste.net/2024/08/15/gesneuveld-in-indie/

France Culture
De Jakarta à Nusantara, le déménagement de la capitale indonésienne face aux critiques
https://mcinformactions.net/de-jakarta-a-nusantara-le-demenagement-de-la-capitale-indonesienne-face-aux
#Indonesie #Jakarta #inondations

De oranje shirts in Papua zeggen veel. Ze zijn er niet vergeten dat Nederland inzette op zelfbestuur

Nederlands Dagblad (registreren of abonnement noodzakelijk)**

Gingen Marokkaanse burgers met de Tricolore de straat op toen Frankrijk bij het Europees kampioenschap voetbal het veld op kwam? Deden Keniaanse bewoners dat woensdagavond met de Union Jack om de Engelsen te steunen? (...)

Waar zoiets wel gebeurde? In West-Papua, dat tot 1962 nog Nederlands Nieuw-Guinea was. (...)

> Video bij NOS

We zien lange rijen ronkende motoren met het wapperende rood-wit-blauw en jongeren in oranje shirts ademloos voor hun tv zitten. (...)

Zeker, tegenover de Papoea’s heeft Nederland schuld. Sinds onze officiële aanwezigheid daar tot begin jaren vijftig schoten wij chronisch tekort met het economisch ontwikkelen van het land. Later onderhandelden we over maar zonder de Papoea’s over hun toekomst.

We zwegen toen Jakarta in 1969 de aan de Papoea’s beloofde volksraadpleging vervalste. En tot op vandaag maken we de afscheidswoorden van toenmalig premier De Quay niet waar: ‘Weest u ervan verzekerd dat we u niet zullen vergeten.’ (...)

Waarom dan toch die optochten met Nederlandse vlaggen? (...)

Papoea’s herinneren zich dat Nederland hun een eigen vlag en volkslied gaf, hen naar zelfstandigheid wilde leiden. (...)

Na 1962 kregen de Papoea’s geen zelfstandigheid maar werd hun met militaire onderdrukking een nieuwe kolonisator opgedrongen. De Indonesische macht heeft de Papoea’s niet tot vrienden maar tot vijanden gemaakt. Al die oranje shirts tonen Papoea-heimwee naar de tijd dat er hoop leefde op zelfbestuur. (...)

Karel Davids, emeritus hoogleraar Economische en Sociale Geschiedenis aan de VU (...) schrijft dat ‘de Papoea’s aan het begin van de jaren zestig bijna het punt hadden bereikt waarop ze als volk over hun eigen toekomst konden beschikken’. En hij concludeert dat de verantwoordelijkheid van het vroegtijdig beëindigen van alles waarop de Papoea’s vurig hoopten ‘beter in Jakarta, Washington en Moskou kan worden gelegd dan in Den Haag’.

De voor Cody Gakpo juichende Papoea’s hebben dat goed begrepen.

Hele artikel

> Nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #oranje #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #mensenrechten

Ce que l’on sait de la plus vieille œuvre d’art du monde, découverte en Indonésie

Le plus vieil objet artistique fabriqué de la main de l’homme vient d’être identifié en Indonésie. Elle représente un gros cochon rouge entouré de trois figures humaines

Vieille de 51 000 ans, la plus ancienne peinture figurative du monde a été découverte en Indonésie. L’œuvre, qui représente un gros cochon rouge entouré de trois figures humaines, a été peinte sur les parois d’une grotte de l’île de Sulawesi.

Le dessin « raconte clairement une histoire qui constitue la plus ancienne preuve de narration » connue, bien antérieure aux peintures rupestres de Lascaux et Chauvet en France, a expliqué lors d’une conférence de presse l’archéologue Adam Brumm, l’un des auteurs de l’étude parue le 5 juillet dans Nature.

Cette découverte ainsi que la précédente en Indonésie, en 2019, ont bouleversé la vision jusque-là en vigueur de l’évolution humaine, qui considérait que les premières narrations avaient émergé en Europe occidentale.

Elles pourraient indiquer, estime Chris Stringer, anthropologue au Musée d’histoire naturelle de Londres, « que l’art figuratif a été produit pour la première fois en Afrique il y a 50 000 ans et que le concept s’est répandu à mesure que notre espèce s’est répandue ».

#Art #Histoire #Archéologie #Indonesie

Quand on vous dit que les animaux sont plus malins que nous humain.Es L'orang-outan fabrique sa pommade
Arrêtez les produits contenant de l'huile de palme bordayl ! #deforestation #industries #agroalimentation #destruction #indonesie #foretsPrimaires

Reporterre
Mine de nickel : la France finance la destruction d’une forêt tropicale indonésienne #indonesie #urgenceclimatique #forets
https://mcinformactions.net/mine-de-nickel-la-france-finance-la-destruction-d-une-foret-tropicale
#nickel #mines #extraction #biodiversite #exploitation

‘Nederland, vergeet de bevolking van West-Papoea niet’

Wordt Vervolgd (Amnesty)

In aanloop naar de presidentsverkiezingen van half februari in Indonesië, bezoeken twee activisten Nederland en Brussel om aandacht te vragen voor het vergeten conflict in West-Papoea. ‘Er is gebrek aan alles: aan voedsel, zorg, onderwijs, medicijnen.’

(Tekst loopt door onder de foto.)

_ De Morgenstervlag (Bintang Kejora) is het symbool voor verzet en onafhankelijkheid van West-Papoea. In 1962 droeg Nederland West-Papoea over aan Indonesië, waarna de vlag direct werd verboden. Wie hem toch uithangt, riskeert een flinke gevangenisstraf. © Getty Images._

Nederland moet druk uitoefenen op de Indonesische overheid, vindt journalist Ataf uit West-Papoea. ‘Zodat de lokale bevolking niet wordt vergeten.’ Tegenover haar in het Utrechtse kantoor van mensenrechtenorganisatie Peace Brigades International zit de Indonesische activist Jup, met muts op en koffie in de hand. Hij geeft een klap op tafel. ‘We hebben meer vrijheid en bescherming nodig. Want er zijn te veel problemen in West-Papoea! We weten soms zelf niet waar te beginnen.’ (...)

In 2022 lieten de VN weten zich daar ernstig zorgen over te maken. Sinds de moord op een Indonesische generaal in 2021 door het West-Papoease Bevrijdingsleger TPNPB (Tentara Pembebasan Nasional Papoea Barat) zijn verdwijningen, moord en marteling, ook van kinderen, aan de orde van de dag. (...)

Volgens de VN zijn er tussen de 60 duizend en 100 duizend mensen op de vlucht geslagen. Journalist Ataf denkt dat het er veel meer zijn. Bovendien, zegt Jup, is er geen vrijheid van meningsuiting. En het onderwijs is slecht, er is veel ontbossing en discriminatie. ‘Er is gebrek aan alles’, gaat Ataf verder, ‘aan voedsel, zorg, onderwijs en medicijnen.’ (...)

Hele artikel

> Nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #gijzeling #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #mensenrechten

Hoe het Nederlandse leger zo volledig kon ontsporen

NRC

Geweld - Indonesië stond niet alleen geografisch, maar ook moreel op afstand. Daardoor kon het Nederlandse leger extreem en wijdverbreid geweld toepassen in Indonesië, en in de doofpot stoppen, schrijven historici Raben en Romijn.

Van alle boeken die de afgelopen jaren zijn verschenen over de dekolonisatie van Indonesië probeert Talen van geweld misschien wel de belangrijkste vraag te beantwoorden. De onderzoekers ‘pogen een verklaring te geven voor de Nederlandse tolerantie van het oorlogsgeweld in de oorlog in Indonesië’. Eenvoudiger geformuleerd: hoe kon Nederland, zelf net bevrijd van het nazisme, zich direct na de Tweede Wereldoorlog in zijn kolonie zo te buiten gaan aan bruut geweld? En waarom ging bijna iedereen – militairen, politici, burgers – daar in mee? (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Op 18 december 1946 staken Nederlandse militairen een huis in brand ten noorden van Campa. Foto uit besproken boek.

De oorlog die Nederland van 1945 tot 1949 in Indonesië voerde, kostte het leven aan ruim vijfduizend Nederlandse militairen en een veelvoud daarvan aan Indonesische zijde: tenminste bijna honderdduizend. Er vonden standrechtelijke executies plaats, martelingen, dorpen werden platgebrand, en dat op zo’n grote schaal dat je niet kunt spreken van ‘excessen’, zoals de overheid decennia deed. Het geweld was „extreem” en „wijdverbreid”, luidde vorig jaar de conclusie van het onderzoeksprogramma ‘Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië’ van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV), het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust en Genocidestudies. (...)

Zo ging het steeds. Rapporten werden bewust vaag gehouden. De politiek kwam pas in actie als zij daar door publiciteit toe werd gedwongen. Het leger stelde vervolgens vragen, maar omstandigheden konden niet precies worden vastgesteld, of vervolging werd niet opportuun geacht. ‘Militairen, voorlichters en bestuurders werkten in de praktijk samen om een geheel ontsmette versie van het militaire optreden op te dissen’, schrijven de onderzoekers. (...)

Een belangrijke verklaring die ze geven, is wat ze noemen ‘koloniale dissociatie’: ‘het Nederlandse onvermogen om zich in de geestesgesteldheid van de gekoloniseerde te verdiepen en deze als gelijkwaardig en gerechtvaardigd te beschouwen’.

Indonesië stond niet alleen geografisch, maar ook moreel op afstand. Racistische denkbeelden waren daar niet vreemd aan: de Aziatische mens was dan misschien niet minderwaardig maar zeker toch minder ontwikkeld, en Nederland had de taak die op te voeden alvorens sprake kon zijn van zelfstandigheid.

Talen van geweld is een belangrijk boek, over een belangrijk onderwerp. Het is daarom jammer dat het waarschijnlijk geen groot publiek zal bereiken. Het is een degelijk historisch onderzoek maar ook tamelijk taaie kost, door de vaak academische taal en het ontbreken van een spanningsboog. Gelukkig zijn er de afgelopen jaren meer toegankelijke boeken geschreven over min of meer dezelfde thematiek: Revolusi van David Van Reybrouck, De wraak van Diponegoro van Martin Bossenbroek, en, niet te vergeten, De Indische doofpot van Maurice Swirc. (...)

Hele artikel

Remco Raben en Peter Romijn: Talen van geweld. Stilte, informatie en misleiding in de Indonesische onafhankelijk-heids-oorlog, 1945-1949. AUP, 592 blz. € 39,99.

> Meer over Nederlands Indië

Tags: #nederlands #nederland #boeken #mensenrechten #indonesie #nederlands_indie #dekolonisatie #kolonie #oorlogsmisdaden #bersiap #onafhankelijkheid #onafhankelijkheidsstrijd #nationalisme #sukarno #soekarno #hueting #excessennota #geschiedenis #koloniale_geschiedenis #revolusi #verjaringswet #politionele_acties #japanse_bezetting #indische_nederlanders #indo #westerling #Diponegoro #van_mook #spoor #revolusi #rawagede #racisme

Cyber@cteurs
Cyberaction : Marée noire de l’ile de Nias
https://mcinformactions.net/cyberaction-maree-noire-de-l-ile-de-nias
#mareenoire #cyberaction #indonesie

Lied van indo-rocker Leo Masengi komt eindelijk thuis

NRC

Tv-serie - Vergeten lied van Indonesische tekstdichter duikt na ruim zes decennia weer op door Netflix-serie. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

De familie Masengi in het Limburgse Roosteren, in circa 1958. Links voor is Linda Adriaens-Masengi. Foto familiearchief Masengi.

‘Pergi Tanpa Pesan’ (Vertrokken zonder bericht): melancholisch, vol verlangen en verlies (...) speelt zachtjes als achtergrondmuziek in de Indonesische Netflix-serie Gadis Kretek (Cigarette Girl), als de hoofdpersoon op zijn sterfbed wanhopig zoekt naar zijn lang verloren jeugdliefde.

Toen producent Shanty Harmayn dit lied wilde hebben voor haar tv-serie, veronderstelde zij dat het eigendom was van de Jakartaanse band Sore, die het uitbracht in 2006. Maar eerder dit jaar, toen de productie voor de serie vrijwel rond was, kreeg ze te horen van Netflix – die zeer streng is met auteursrechten – dat het lied gecomponeerd is door Leo Masengi, een Indonesiër die in Nederland is overleden. Masengi speelde decennialang in Nederlandse indo-rockbands, onder meer de Tielman Brothers. (...)

Leo en zijn vrouw, de Indisch-Nederlandse Lena van der Water, woonden met hun kinderen in een kampong bij Bandung. Na de onafhankelijkheid van Indonesië werd het leven steeds moeilijker voor het gezin vanwege de gemengde achtergrond van vader en moeder. (...)

Hun plan om het land te verlaten was gecompliceerd, omdat destijds een Nederlandse vrouw haar nationaliteit verloor als ze trouwde met een Indonesische man. Dus namen Lena en Leo een drastische beslissing: zij besloten te scheiden, zodat Lena begin 1958 naar Nederland kon vertrekken samen met hun jonge kinderen. (...) Een aantal maanden later vertrok Leo als verstekeling op een boot naar Nederland. Bij aankomst werd hij prompt gedetineerd.

Het gezin werd uiteindelijk herenigd door een vorstelijke interventie. (...)

Linda vermoedt dat haar vader zijn lied componeerde in de periode dat hij alleen achter was gebleven. Maar de details van het ontstaan van dit lied vol heimwee, zullen nooit helemaal duidelijk worden. (...)

Hele artikel

Documentaire over de indorock:

https://youtu.be/TeOv6izmnfM

Tags: #nederlands #nederland #nederlands_indie #indonesie #indorock #muziek #netflix #gadis_kretek #cigarette_girl #onafhankelijkheid #dekolonisatie

Vergeten kolonie

De in 1961 met het oog op onafhankelijkheid ingestelde vlag van Nederlands Nieuw-Guinea (Morgenster)

Vandaag hijsen actievoerders overal in de wereld weer de Morgenster, de vlag van onafhankelijk West Papua.

In 1961 stelde Nederland als de koloniale macht in West Papua (het toenmalige Nederlands Nieuw-Guinea) die vlag, een volkslied en een volksvertegenwoordiging in met de bedoeling het gebied voor te bereiden op onafhankelijkheid. Ik woonde toen als kind in Nederlands Nieuw-Guinea en kreeg een klein beetje mee van de spanningen rond het gebied.

Nederlands Nieuw-Guinea was Hollands laatste kolonie in ‘de Oost’. In 1828 werd bij proclamatie namens koning Willem I een deel van de westelijke helft van het eiland in bezit genomen. Later werd het namens Nederland opgeëiste gebied nog uitgebreid. Tot 1962 bleef de westelijke helft van Nieuw-Guinea onder Nederlands koloniaal gezag. Toen Nederlands Indië na de tweede wereldoorlog onder de naam Indonesië onafhankelijk werd, bleef Nederlands Nieuw-Guinea buiten de overdracht.

Indonesië bleef het gebied echter opeisen en zette die eis ook militaire kracht bij. Nederland zag na de tweede wereldoorlog, waarin Nieuw-Guinea bezet was door Japan, dat de wereld dekoloniseerde en begon een ambitieus programma om Nederlands Nieuw-Guinea voor te bereiden op onafhankelijkheid. Overigens ook uit opportunisme: om de Nederlandse aanspraken op het gebied nog een tijd te kunnen doen gelden.

Uit vrees dat Indonesië communistisch zou worden (het is de tijd van de ‘koude oorlog’), wilde de Verenigde Staten Nederland niet steunen in haar aanspraken. In 1962 droeg Nederland onder internationale druk het gezag over aan de Verenigde Naties. In 1963 kreeg Indonesië het bewind over het gebied onder de voorwaarde dat het een volksstemming zou houden waarbij de bevolking zich uit kon spreken voor of tegen die aansluiting.

Die zogenoemde Daad van Vrije Keuze in 1969 was doorgestoken kaart, waarbij een aantal zorgvuldig gekozen kiesmannen onder zware druk van Indonesië vóór aansluiting bij Indonesië stemden. Sindsdien is West Papua in wezen opnieuw gekoloniseerd, nu door Indonesië, dat de oorspronkelijke bevolking zwaar onderdrukt. Het hijsen van de Morgenster is verboden.

Sedertdien horen we maar weinig over het gebied. Door Indonesische censuur, maar ook omdat we deze koloniale geschiedenis liever lijken te vergeten.

> Nieuws over West Papua

> Meer West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

#dekolonisatie #indie #indonesie #koloniale-geschiedenis #kolonie #mensenrechten #morgenster #nederland-2 #nederlands-indie #nederlands-nieuw-guinea #nieuw-guinea #onafhankelijkheid #west-papoea #west-papua

Originally posted at: https://blog.ernste.net/2023/12/01/vergeten-kolonie/

Uit de schaduwen van Paleis Het Loo komt de sabel van Diponegoro tevoorschijn

NRC

Indonesië - In Paleis Het Loo is het persoonlijke wapen van de Javaanse prins Diponegoro (1785-1855) herontdekt. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

De sabel van de Javaanse prins Diponegoro (1785-1855). Foto Rik Klein Gotink/Museum Bronbeek.

Diponegoro (1785-1855) is een nationale held in Indonesië. Hij ontketende in 1825 een grote opstand tegen de Nederlandse koloniale overheersing. In deze Java-oorlog kwamen misschien wel 200.000 mensen om het leven. Generaal Hendrik Merkus baron de Kock wist na vijf jaar vechten de strijd te beëindigen en Diponegoro gevangen te nemen. De prins overleed 25 jaar later in ballingschap. (...)

Het gevest van de sabel ziet er echter niet inheems uit, zegt Klein Nagelvoort. „Dit is een handvat dat hoort bij een Nederlands marine-sabel. En ook de schede is van Nederlandse makelij. Die is speciaal voor dit sabel gemaakt. We hebben dus te maken met een custom made wapen: half Javaans, half Nederlands.” (...)

„We zijn in de bronnen op zoek gegaan naar momenten waarop Diponegoro spullen is kwijtgeraakt. Dat gebeurde onder meer op 26 juni 1829, tijdens een confrontatie tussen de prins en een Nederlandse strijdmacht onder aanvoering van luitenant-kolonel Joseph Ledel. In het Nationaal Archief in Den Haag bevindt zich een brief die Ledel twee dagen later verstuurde. Daarin staat dat de vaandels, paarden, archieven én de sabel van Diponegoro in Nederlandse handen zijn gevallen. Ledel stuurde zijn adjudant met deze objecten naar De Kock.”

Zo staat het voor de onderzoekers „voor 99 procent vast” dat de kling van de sabel die tijdelijk in het depot van Bronbeek ligt – Paleis Het Loo leende het uit voor onderzoek en een tentoonstelling die volgend jaar opent – afkomstig is van het persoonlijke wapen van Diponegoro. (...)

„De vraag is alleen hoe lang het nog in Nederlands bezit zal zijn. We hebben Paleis Het Loo gewaarschuwd dat we de herkomst van het wapen hebben vastgesteld en dat er waarschijnlijk een claim uit Indonesië komt.”

Maar hoe kansrijk is die claim, gezien het feit dat de kling is buitgemaakt op het slagveld en daarna is vastgemaakt aan een Nederlands gevest en voorzien van een Nederlands foedraal? Is hier dan wel sprake van roofkunst? Verhoeven: „Ik denk dat je persoonlijk als militair je wapen niet zou terugvragen als je het op het slagveld verloren had, maar in dit geval ligt het anders. De claim zal komen van de Indonesische staat en het gaat hier niet om zomaar iemand, maar om een legendarische figuur uit de geschiedenis van dat land. In zijn wapens zit voor veel Indonesiërs de ziel – de pusaka – van Diponegoro.” (...)

Hele artikel

Noot: Generaal De Kock heeft een Nederlands handvat aan de klewang van Diponegoro laten zetten en een Nederlandse schede laten maken. Het artikel meldt het wel, maar is onhelder door te spreken over de sabel van Diponegoro.

> Zie ook: Waar strafbaarheid eindigt (over onder meer het boek De wraak van diponegoro van Martin Bossenbroek.)

Tags: #nederlands #nederland #boeken #indonesie #nederlands_indie #dekolonisatie #kolonie #oorlogsmisdaden #onafhankelijkheid #onafhankelijkheidsstrijd #nationalisme #geschiedenis #koloniale_geschiedenis #bossenbroek #Diponegoro #roofkunst

Excuses aan het volk van West-Papua

NieuwWij

Zo zouden de excuses van de Nederlandse regering eruit kunnen zien.

Nu het Nederlandse kabinet ten opzichte van verschillende partijen excuses heeft aangeboden wegens wangedrag in het verleden, doet Aad Kamsteeg – betrokken bij Stichting Zelfbeschikking aan Molukkers en Papoea’s – een suggestie om dit nu ook aan het volk van de Papoea’s te doen. Zijn tekstvoorstel delen we hieronder [hier: fragmenten]. (...)

(Tekst loopt door onder de kaart.)

Wij betreuren het dat, anders dan dat met vroegere koninkrijksdelen Suriname en de Antillen gebeurde, Nederlandse kabinetten na de bestuursovername en soevereiniteitsoverdracht in respectievelijk 1962 en 1969 vrijwel nooit publieke aandacht aan de vaak dramatische ontwikkelingen in West Papua hebben besteed. Daardoor werd ons land mede verantwoordelijk voor het trieste feit dat er een schrikbarend gebrek aan kennis is ontstaan over uw volk en de omstandigheden waarmee u te maken hebt gekregen. (...)

In verband met deze in 1952 beloofde ontwikkeling erkennen wij dat de Nederlandse staat sinds haar formeel vastgelegde aanwezigheid eind 19e eeuw in het westelijk Nieuw-Guinea chronisch tekort is geschoten in het economisch ontwikkelen van uw land. (...)

Wij bieden ook onze verontschuldigingen aan voor het feit dat wij u in het onderhandelingsproces met de Republiek Indonesië in 1962 zijn vergeten. Er werd veel over, maar altijd zonder u onderhandeld. Wij erkennen dat dit onlogisch was. Onder Nederlands gezag was in april 1961 immers een Nieuw-Guinea Raad geïnstalleerd. Dit parlement sprak in een motie van 16 februari 1962 uit dat ‘het Nederland voortaan niet vrij zal staan veranderingen aan te brengen in de status van Nieuw-Guinea zonder toesteming van de Raad als vertegenwoordiger van de bevolking’. Indien er dan toch met de Indonesiërs gesproken zou moeten worden, wilde u daar wel bij betrokken worden. Dat laatste is helaas niet gebeurd. (...)

Op 19 november van dat jaar kwamen ‘gedrag en resultaat’ bij de voor u in het Akkoord van New York toegezegde ‘ Daad van vrije keuze’ aan de orde in de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Het Nederlandse kabinet liet toen weten dat het resultaat werd ‘erkend en zich Nederland zich eraan zou houden’.

Wij erkennen dat deze mededeling voor uw volk niet alleen beledigend was, maar bovendien politiek schadelijk. Ook toen kon immers al worden vastgesteld dat de wijze waarop de Republiek Indonesië de act of free choice van 14 juli tot 2 augustus 1969 had georganiseerd haaks stond op het door de Algemene Vergadering (15 dec. 1960; art. 73e Handvest) vastgelegde beginsel dat het peilen van de mening van een bevolkingsgroep moet plaatsvinden op basis van een ‘democratisch proces en algemeen kiesrecht voor volwassenen’.

Mede door ons uitblijven van een publiek protest werkte ons land eraan mee dat uw volk tot op de huidige dag een eerlijke uitoefening van het recht op zelfbeschikking is onthouden. (...)

In het verlengde hiervan ligt ons politieke tekortschieten in het reageren op de publicatie uit november 2005 Een daad van vrije keuze, De Papua’s van westelijk Nieuw-Guinea en de grenzen van het zelfbeschikkingsrecht. (...)

Deze voor Indonesië uiterst kritische en vuistdikke studie werd door Nederlandse kabinetten nooit in het parlement aan de orde gesteld. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Bernard R. Bot stelde dat hij “geen enkele verplichting voelt ten opzichte van Papoea, niet moreel en ook niet politiek. Papoea is nu van Indonesië”.

Wij bieden onze verontschuldiging aan zowel voor ons politieke doodzwijgen als de moreel laakbare opmerking van minister Bot.

Wij bieden ons excuus eveneens aan voor het feit dat Nederland sinds 1962 nooit meer heeft gedaan dan het achter de schermen, op louter diplomatieke wijze kenbaar maken van onze verontrusting over de door tal van mensenrechtenorganisaties gesignaleerde schending van universeel erkende burgerlijke rechten en vrijheden in West-Papua. (...)

Volledige tekst

> Nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #gijzeling #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #mensenrechten

Hoog spel in de Oost

De Groene Amsterdammer

De (sic!) drieluik Hoog spel in de Oost over hoe Nederland bijna betrokken raakte bij het uitbreken van de Derde Wereldoorlog. (...)

Over de pijnlijke periode waarin Nederland in Oost-Azië in twee hoofdstukken tot dekolonisatie werd gedwongen. Het eerste en grootste van 1945 tot ’49 waarin Nederland Poetin voorging in taalvervalsing door oorlog ‘politionele actie’ te noemen. Het kleinere door bij het afstand doen van Insulinde Nieuw-Guinea uit de boedel te lichten, om redenen van grondstoffen en prestige (Luns: ‘een volk zonder koloniën is een half volk’) en met morele verplichting jegens de bevolking als verlichtingsargument. Verplichting die kennelijk pas urgent werd toen het gebied naar een ander dreigde te gaan. Wat resulteerde in toenemende spanning tussen jong Indonesië en oud Nederland, met Boem Soekarno en Joseph Luns als markante aanvoerders. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

.

Verstopte Russische onderzeeërs lagen klaar met de officiële opdracht om op moment X het Hollandse fregat voor Nieuw Guinea’s zuidkust te torpederen, de Koude Oorlog in een Reële Derde Wereldoorlog veranderend met ons landje als katalysator. Het scheelde uiteindelijk maar een oogwenk. Directe familie dus van de haast gelijktijdige Cuba-crisis. (...)

Het lachen vergaat je totaal als je je realiseert dat de Papoea’s (geen ‘volk’ maar talloze stammen en talen) eerst slachtoffer werden van Nederlands kolonialisme, net als de Indonesiërs, maar minder object van het ‘beschavingsoffensief’ want minder ‘bruikbaar’. En tussen 1949 en 1962 wel vol in de aandacht als object van opvoeding tot autonomie (met één vlag die stammen moest verbinden, wat tegelijk zowel potsierlijk als tragisch is; met één staat plus verkiezingen), maar eindigend als wingewestbewoners van een genadeloos uitbuitend, onderdrukkend Indonesië. De reeks sluit af met de schatting van tussen honderdduizend en driehonderdduizend vermoorde Papoea’s, resultaat van een ‘stille genocide’. (...)

Hele artikel

> Zie ook: Docuserie over ‘blinde vlek in ons collectieve geheugen’: de strijd om Nieuw-Guinea (De Volkskrant)

> Nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #gijzeling #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #Free_Papua_Movement #Organisasi_Papua_Merdeka #OPM #mensenrechten #morgenster #TNPB

Docuserie over ‘blinde vlek in ons collectieve geheugen’: de strijd om Nieuw-Guinea

De Volkskrant

Ook na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949 weigerde Nederland Nieuw-Guinea op te geven. De docuserie Hoog spel in de Oost toont hoe Nederlandse militairen tot op de dag van vandaag worstelen met de strijd die ze daar voerden – en hoe dichtbij een Derde Wereldoorlog kwam. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Beeld uit ‘Hoog spel in de Oost’.Beeld BNNVara/De Haaien.

In Hoog spel in de Oost reconstrueert documentairemaker Foeke de Koe () nauwgezet en met krachtige archiefbeelden een opzienbarende episode in de geschiedenis die van Nederland en Nieuw-Guinea kortstondig het centrum van de wereldpolitiek maakte. In de driedelige serie, geproduceerd door De Haaien in opdracht van BNNVara, werkt De Koe soepel en in chronologische volgorde toe naar de climax.

In 1962 dreigde door de halsstarrige houding van de regering, minister van Buitenlandse Zaken Joseph Luns vooral, een gewapend conflict dat had kunnen escaleren tot een nieuwe, Derde Wereldoorlog. De inzet was het westelijk deel van Nieuw-Guinea, het grootste tropische eiland ter wereld met een surplus aan kostbare bodemschatten en strategisch van groot belang.

Ook na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949 had Nederland geweigerd de kolonie op te geven. Ondanks aanhoudende druk van de Amerikanen en een steeds agressievere koers van de Indonesische president Soekarno, gesteund door Rusland, bleef Nederland volharden in wat een ‘beschavingsmissie’ en een ‘beschavingsoffensief’ werd genoemd. (...)

Al rond 1955 was het ‘beschavingsoffensief’ begonnen, ook – of wellicht vooral – vanwege economische motieven. Nieuw-Guinea was een potentiële goud- en kopermijn van enorme omvang, een lucratief wingewest dat de belangstelling had van bedrijven als Philips, KLM en Unilever. (...)

Zo werd Nieuw-Guinea een nieuwe frontlinie in de Koude Oorlog. (...)

De beelden van Nederlandse militairen die patrouilleren in de tropische jungle, op zoek naar Indonesische parachutisten, doen denken aan dat andere, veel grotere en veel langere conflict in Azië [Viet Nam]. ‘Ook dit conflict was echt een oorlog, met honderden Nederlandse jongens die ver weg van huis voortdurend gevaar liepen.’

Zo’n 30 duizend Nederlandse militairen, veelal dienstplichtigen, werden destijds uitgezonden naar Nieuw-Guinea, vaak zonder voorbereiding of training voor guerillaoorlogsvoering. De Koe sprak met een half dozijn veteranen en hoorde schrijnende verhalen. (...)

Met de soevereiniteitsoverdracht van het westelijk deel van Nieuw-Guinea begon voor de Papoea’s, een periode van onderdrukking en geweld die tot op de dag van vandaag voortduurt. De ‘pionnen op het schaakbord van de wereldpolitiek’, zoals De Koe ze noemt, zijn door de wereld in de steek gelaten. (...)

Hoog spel in de Oost, 23 augustus, 30 augustus en 6 september op NPO 2, 22.10 uur, BNNVara.

Hele artikel

> Nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #gijzeling #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #Free_Papua_Movement #Organisasi_Papua_Merdeka #OPM #mensenrechten #morgenster #TNPB

Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag

Hard//hoofd

24 juni was het Veteranendag, een dag die gemengde gevoelens oproept bij een deel van de Papoea-gemeenschap in Nederland, zo ook bij de jonge Iskandar Bwefar. Tijdens de 10e editie in 2014 werd hij hardhandig door de politie opgepakt toen hij met de Morgenstervlag naar de Nieuw-Guinea veteranen wilde zwaaien. Ordeverstoring zou de reden zijn, maar volgens hem speelde er iets anders. Acht jaar geleden was het de oud-militairen voor het eerst verboden tijdens het veteranendefilé te lopen met de Morgenster, de vlag van de Papoea’s. Waarom gebeurde dat? En wat had Iskandar Bwefar met die veteranen te maken? (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

.

Nieuw-Guinea is Nederlands laatste kolonie in de Oost. Na de Indonesische onafhankelijkheid, eind 1949, blijft dit gebied onderdeel van het koninkrijk. Inzet is om de Papoea’s te begeleiden bij de vorming van een onafhankelijke staat. Maar Indonesië heeft zijn zinnen gezet op inlijving van het gebied en het conflict om Nieuw-Guinea escaleert snel. Tussen 1950 en eind 1962 zendt de regering in Den Haag maar liefst 30.000 soldaten naar het gebied. Eind jaren vijftig duiken steeds meer Indonesische infiltranten op. Op 5 april 1961 krijgen de Papoea’s een eigen parlement, de Nieuw-Guinea Raad. Aan de democratische verkiezingen hiervoor doen de Papoea’s met groot enthousiasme mee. In sommige kiesdistricten is de opkomst negentig procent. Op 1 december 1961 wordt de vlag van de Papoea’s voor het eerst officieel gehesen, naast de Nederlandse driekleur. De nieuwe vlag bevat ook de kleuren rood, wit en blauw, een symbolische keuze van ontwerper Nicolaas Jouwe. (...)

Maar Nederland trekt in het conflict om Nieuw-Guinea aan het kortste eind. Op het slagveld van de internationale politiek maakt de Indonesische president Soekarno strategisch gebruik van de Amerikaanse vrees voor de groeiende Sovjetinvloed in dit deel van de wereld. Daarnaast weet hij het nieuwe netwerk van gedekoloniseerde landen in Afrika en Zuidoost-Azië aan zich te binden en voorkomt zo dat Papoeanationalisten hierbij aansluiting vinden. In dit door de grootmachten gedomineerde steekspel kiest Nederland eieren voor zijn geld en laat de beloften aan de Papoea’s voor wat ze zijn. In de zomer van 1962 gaat de Nederlandse regering onder Amerikaanse druk akkoord met een spoedig vertrek en met de overdracht van Nieuw-Guinea aan Indonesië. De Papoea’s blijven verdrietig en vol ongeloof achter. Ook voor de militairen is de afloop bitter. Weinigen kunnen zich onttrekken aan het gevoel dat hun vertrek neerkomt op verraad van de Papoea’s. (...)

Indonesië heeft zich in de jaren voorafgaand aan 2014 actief ingespannen om de Morgenster te laten verbieden tijdens Veteranendag. Zo kreeg Hans Hillen tijdens zijn ambtsperiode als minister van Defensie in het kabinet Rutte I, bezoek van de Indonesische ambassadeur Retno Marsudi. ‘Ze vroeg me of ik kon regelen dat de vlag niet meer gevoerd zou worden tijdens het defilé’, herinnert Hillen zich desgevraagd. ‘Ze kon het zich niet voorstellen dat tijdens een officiële parade een revolutionaire vlag langs de koning werd gedragen.’ In de Indonesische provincie Papua, zoals voormalig Nederlands Nieuw-Guinea nu heet, is het verboden de Morgenster te hijsen. Er staan straffen tot vijftien jaar gevangenis op. Hillen: ‘Ik heb de ambassadeur verteld dat de vlag voor ons en voor de veteranen geen revolutionair symbool is. Die vlag symboliseert het verbond dat deze veteranen voelen met de Papoea’s en Nieuw-Guinea. Daarop zei ze dat ze dat niet kon uitleggen in Jakarta. Waarop ik zei: en dat is nou precíes uw taak.’ (...)

Hele artikel

> Meer nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #indonesie #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #morgenster #veteranendag

We hebben te lang gezwegen over de Papoea’s

Trouw

Er is alle reden voor Nederland om zich te excuseren voor het leed dat de Papoea's is gedaan. Daarvoor is het niet te laat, stelt Maarten van der Schaft.

Op 15 augustus 2023 is het 61 jaar geleden dat de Nederlands–Indonesische overeenkomst over Nieuw-Guinea werd gesloten, met waarborgen voor het lot van de Papoea’s. Papoea-leiders als Frans Kasiepo en Johan Ariks droegen al tijdens de dekolonisatie-onderhandelingen midden vorige eeuw het idee aan van een zelfbeschikkingsrecht voor hun volk. Zij achten zich Melanesiërs, geen Indonesiërs.

(Tekst loopt door onder de foto.)

De Morgenstervlag mag niet meer meegedragen in het défilé op Veteranendag. Papoea's demonstreren er wel mee op het Malieveld. Beeld ANP.

Een stemming onder tribale Papoea-leiders hierover (in 1969) werd door de Indonesiërs gemanipuleerd en het zelfbeschikkingsrecht afgewezen. Sinds die tijd is er geen moment echte vrede geweest in het voormalige gebiedsdeel en heeft Nederland gezwegen of weggekeken.

Door massale migratie naar West-Papoea uit andere delen van Indonesië, wordt het autochtone Papoea-volk vreemdeling in eigen land. Achteraf valt de Nederlandse naïviteit op om zonder voorwaarden te gaan onderhandelen met Soekarno. In 1962 nam Nederland bij monde van minister-president Jan de Quay afscheid van de Papoea’s: “Kijk vooruit met vertrouwen in de rechtvaardigheid van Uw zaak en wees verzekerd dat wij U niet zullen vergeten”. Ook koningin Juliana sprak in soortgelijke bewoordingen.
Morgenster

Maar de Papoea’s kregen na 1969 te maken met repressieve kolonisatie door Indonesië. Dat leidde tot politieke arrestaties, martelingen, zelfs moorden, onderdrukking van vrijheid. (...)

Maar Nederland fixeert zich eenzijdig op verzoening met Indonesië, mede vanuit economische belangen. (...)

Internationaal kan Nederland binnen VN-organen initiatieven van Papoea-buurlanden als Papoea-New- Guinea en Fiji ondersteunen. (...) In november 2022 pleitte hoogleraar oriëntalistiek Henk Schulte Nordholt al voor een Kamercommisie van buitenlandse zaken om het Papoea- vraagstuk op de Europese agenda te zetten. (...)

Werk aan de winkel dus, om gerechtigheid na te jagen voor een geprangd en vrijheidslievend natuurvolk, dat blijft geloven in de Morgenster.

Hele artikel

> Meer nieuws uit West Papua (Op Diaspora*)

> Meer over West Papua | Nederlands Nieuw-Guinea (mijn website)

Tags: #nederlands #nederland #indonesie #nieuw-guinea #nederlands_nieuw-guinea #papoea #papua #west_papua #west_papoea #indonesie #gijzeling #West-Papoea_Nationale_Bevrijdingsleger #TPN-PB #west-papoea #daad_van_vrije_keuze #act_of_free_choice #volksstemming #Free_Papua_Movement #Organisasi_Papua_Merdeka #OPM #mensenrechten #morgenster #TNPB