2 Likes
4 Comments
1 Shares
🔥 #capitalisme #nationalisme #étatisme #dieu #dieux #religions #sectes #mythologies #superstitions #crédulité #tabous #irrationnel #cléricalismes #domination #soumission …
★ Ⓐ #Anarchisme #émancipation #rationalisme #antireligion #anticléricalisme #antimilitarisme #internationalisme #anticapitalisme… #Cavanna
★ Ⓐ #internationalisme #émancipation #anarchisme #antinationalisme
🔥 #nationalisme #patriotisme #patrie
" Dès son plus jeune âge on inculque à l’enfant le respect de la patrie. S’il existait un « sérum patriotique », on le lui injecterait à sa naissance afin de l’immuniser contre tout propos sacrilège touchant cette idole. Depuis des siècles, des moralistes, des poètes, les militaires et, bien sûr, l’école sont d’accord sur le culte que lui doit tout honnête homme. Nous nous souvenons du temps lointain des Marseillaise de notre enfance qu’on nous faisait hurler à l’occasion, entre autres, des distributions de prix ; nous voyons encore des yeux, badauds enthousiastes, attendre près d’une caserne proche la sortie du régiment, musique en tête. Avec quelle gravité on se découvrait quand passait le drapeau ! Quiconque se fût montré insensible à la gloire de cet emblème se serait vu traîné au poste de police et roué de coups. Ça n’a pas changé. Car la musique « qui marche au pas » n’adoucit pas les mœurs ». Comme quoi il ne faut pas blaguer avec ce culte qui a pour lui, comme si cela le justifiait, des siècles d’existence, comme la bêtise d’ailleurs.
Tous les États, quels qu’ils soient, l’ont exalté, ce culte, l’exaltent toujours et répriment avec la dernière sévérité ceux qui osent ouvertement porter atteinte à la sainteté de la patrie... "
▶ Lire la suite...
https://www.socialisme-libertaire.fr/2024/05/sur-la-patrie.html
https://anancycommx.files.wordpress.com/2024/04/261.png
#nationalisme #pensée
UN NOUVEAU DESSIN SUR L'IDÉE QU'EST CETTE CHIASSE DU NATIONALISME!
Dans une vidéo accompagnant la revendication, on peut voir une petite dizaine de personnes filmées de dos en train de déposer au pied de la statue de Simone Veil des poupées de bébé aspergées de faux sang, puis de teindre en rouge l'eau de la fontaine que la statue surplombe
#société #ivg #simoneVeil #actionfrançaise #réactionnaire #nationalisme #royalisme #extrêmedroite
NRC
Geweld - Indonesië stond niet alleen geografisch, maar ook moreel op afstand. Daardoor kon het Nederlandse leger extreem en wijdverbreid geweld toepassen in Indonesië, en in de doofpot stoppen, schrijven historici Raben en Romijn.
Van alle boeken die de afgelopen jaren zijn verschenen over de dekolonisatie van Indonesië probeert Talen van geweld misschien wel de belangrijkste vraag te beantwoorden. De onderzoekers ‘pogen een verklaring te geven voor de Nederlandse tolerantie van het oorlogsgeweld in de oorlog in Indonesië’. Eenvoudiger geformuleerd: hoe kon Nederland, zelf net bevrijd van het nazisme, zich direct na de Tweede Wereldoorlog in zijn kolonie zo te buiten gaan aan bruut geweld? En waarom ging bijna iedereen – militairen, politici, burgers – daar in mee? (...)
(Tekst loopt door onder de foto.)
Op 18 december 1946 staken Nederlandse militairen een huis in brand ten noorden van Campa. Foto uit besproken boek.
De oorlog die Nederland van 1945 tot 1949 in Indonesië voerde, kostte het leven aan ruim vijfduizend Nederlandse militairen en een veelvoud daarvan aan Indonesische zijde: tenminste bijna honderdduizend. Er vonden standrechtelijke executies plaats, martelingen, dorpen werden platgebrand, en dat op zo’n grote schaal dat je niet kunt spreken van ‘excessen’, zoals de overheid decennia deed. Het geweld was „extreem” en „wijdverbreid”, luidde vorig jaar de conclusie van het onderzoeksprogramma ‘Onafhankelijkheid, dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië’ van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV), het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust en Genocidestudies. (...)
Zo ging het steeds. Rapporten werden bewust vaag gehouden. De politiek kwam pas in actie als zij daar door publiciteit toe werd gedwongen. Het leger stelde vervolgens vragen, maar omstandigheden konden niet precies worden vastgesteld, of vervolging werd niet opportuun geacht. ‘Militairen, voorlichters en bestuurders werkten in de praktijk samen om een geheel ontsmette versie van het militaire optreden op te dissen’, schrijven de onderzoekers. (...)
Een belangrijke verklaring die ze geven, is wat ze noemen ‘koloniale dissociatie’: ‘het Nederlandse onvermogen om zich in de geestesgesteldheid van de gekoloniseerde te verdiepen en deze als gelijkwaardig en gerechtvaardigd te beschouwen’.
Indonesië stond niet alleen geografisch, maar ook moreel op afstand. Racistische denkbeelden waren daar niet vreemd aan: de Aziatische mens was dan misschien niet minderwaardig maar zeker toch minder ontwikkeld, en Nederland had de taak die op te voeden alvorens sprake kon zijn van zelfstandigheid.
Talen van geweld is een belangrijk boek, over een belangrijk onderwerp. Het is daarom jammer dat het waarschijnlijk geen groot publiek zal bereiken. Het is een degelijk historisch onderzoek maar ook tamelijk taaie kost, door de vaak academische taal en het ontbreken van een spanningsboog. Gelukkig zijn er de afgelopen jaren meer toegankelijke boeken geschreven over min of meer dezelfde thematiek: Revolusi van David Van Reybrouck, De wraak van Diponegoro van Martin Bossenbroek, en, niet te vergeten, De Indische doofpot van Maurice Swirc. (...)
Remco Raben en Peter Romijn: Talen van geweld. Stilte, informatie en misleiding in de Indonesische onafhankelijk-heids-oorlog, 1945-1949. AUP, 592 blz. € 39,99.
Tags: #nederlands #nederland #boeken #mensenrechten #indonesie #nederlands_indie #dekolonisatie #kolonie #oorlogsmisdaden #bersiap #onafhankelijkheid #onafhankelijkheidsstrijd #nationalisme #sukarno #soekarno #hueting #excessennota #geschiedenis #koloniale_geschiedenis #revolusi #verjaringswet #politionele_acties #japanse_bezetting #indische_nederlanders #indo #westerling #Diponegoro #van_mook #spoor #revolusi #rawagede #racisme
#news #démographie #érection #enfants #récalcitrants #bistouquette #coït #enfantement #ventre #nationalisme #humour #rire
Réarmer la bistouquette et la bobinette cherra, par Mathieu Lindon
#politique #nationalisme #racisme #fascisme
https://video.blast-info.fr/w/84b77e7b-d077-436d-9a3f-6e35ab117316
https://section-ldh-toulon.net/il-y-a-un-siecle-les-Ritals.html
#RN #FN #extremedroite #racisme #xenophobe #etranger #juif #antisemite #haine #nationalisme #nationaliste #populiste #populisme #antifa
## #Lyon
#ExtrêmeDroite #Nationalisme #colonialisme #Israël
Compte-rendu de l’agression de militant-es solidaires de la Palestine par un groupe ultra-nationaliste sioniste, à l’occasion du « salon de l’Alyah », qui se tenait à Lyon le 19 décembre 2023.
NRC
Indonesië - In Paleis Het Loo is het persoonlijke wapen van de Javaanse prins Diponegoro (1785-1855) herontdekt. (...)
(Tekst loopt door onder de foto.)
De sabel van de Javaanse prins Diponegoro (1785-1855). Foto Rik Klein Gotink/Museum Bronbeek.
Diponegoro (1785-1855) is een nationale held in Indonesië. Hij ontketende in 1825 een grote opstand tegen de Nederlandse koloniale overheersing. In deze Java-oorlog kwamen misschien wel 200.000 mensen om het leven. Generaal Hendrik Merkus baron de Kock wist na vijf jaar vechten de strijd te beëindigen en Diponegoro gevangen te nemen. De prins overleed 25 jaar later in ballingschap. (...)
Het gevest van de sabel ziet er echter niet inheems uit, zegt Klein Nagelvoort. „Dit is een handvat dat hoort bij een Nederlands marine-sabel. En ook de schede is van Nederlandse makelij. Die is speciaal voor dit sabel gemaakt. We hebben dus te maken met een custom made wapen: half Javaans, half Nederlands.” (...)
„We zijn in de bronnen op zoek gegaan naar momenten waarop Diponegoro spullen is kwijtgeraakt. Dat gebeurde onder meer op 26 juni 1829, tijdens een confrontatie tussen de prins en een Nederlandse strijdmacht onder aanvoering van luitenant-kolonel Joseph Ledel. In het Nationaal Archief in Den Haag bevindt zich een brief die Ledel twee dagen later verstuurde. Daarin staat dat de vaandels, paarden, archieven én de sabel van Diponegoro in Nederlandse handen zijn gevallen. Ledel stuurde zijn adjudant met deze objecten naar De Kock.”
Zo staat het voor de onderzoekers „voor 99 procent vast” dat de kling van de sabel die tijdelijk in het depot van Bronbeek ligt – Paleis Het Loo leende het uit voor onderzoek en een tentoonstelling die volgend jaar opent – afkomstig is van het persoonlijke wapen van Diponegoro. (...)
„De vraag is alleen hoe lang het nog in Nederlands bezit zal zijn. We hebben Paleis Het Loo gewaarschuwd dat we de herkomst van het wapen hebben vastgesteld en dat er waarschijnlijk een claim uit Indonesië komt.”
Maar hoe kansrijk is die claim, gezien het feit dat de kling is buitgemaakt op het slagveld en daarna is vastgemaakt aan een Nederlands gevest en voorzien van een Nederlands foedraal? Is hier dan wel sprake van roofkunst? Verhoeven: „Ik denk dat je persoonlijk als militair je wapen niet zou terugvragen als je het op het slagveld verloren had, maar in dit geval ligt het anders. De claim zal komen van de Indonesische staat en het gaat hier niet om zomaar iemand, maar om een legendarische figuur uit de geschiedenis van dat land. In zijn wapens zit voor veel Indonesiërs de ziel – de pusaka – van Diponegoro.” (...)
Noot: Generaal De Kock heeft een Nederlands handvat aan de klewang van Diponegoro laten zetten en een Nederlandse schede laten maken. Het artikel meldt het wel, maar is onhelder door te spreken over de sabel van Diponegoro.
> Zie ook: Waar strafbaarheid eindigt (over onder meer het boek De wraak van diponegoro van Martin Bossenbroek.)
Tags: #nederlands #nederland #boeken #indonesie #nederlands_indie #dekolonisatie #kolonie #oorlogsmisdaden #onafhankelijkheid #onafhankelijkheidsstrijd #nationalisme #geschiedenis #koloniale_geschiedenis #bossenbroek #Diponegoro #roofkunst
Ce mot de sionisme est devenue un anathème pour certain, un flambeau pour d’autres. Mais ce mot a un long passé. Il a changé de sens, a été instrumentalisé, dévoyé, s’est chargé des drames de son histoire plus que bicentenaire.
Thomas Legrand et son invité plongent dans les arcanes de cet « isme », posent cette question déflagratoire : l’antisionisme est-il une forme d’antisémitisme ? comme le disent certains au sommet de l’Etat et interrogent ce terme à multiples facettes, ce vocable qui a créé tant d’espoirs et de craintes pour tenter de comprendre ce qui se joue en ce moment en Israël et en Palestine.
#sionisme #semite #antisionisme #antisemitisme #israel #histoire #politique #palestine #religion #nationalisme
Mediapart
En Italie, le nouveau pouvoir à la reconquête de l’imaginaire national
https://mcinformactions.net/En-Italie-le-nouveau-pouvoir-a-la-reconquete-de-l-imaginaire-national
#nationalisme #extremedroite
Une chronique d’Irène Kaufer pour Les Grenades
Disons-le d’emblée : ce n’est pas un livre facile. Son autrice, Sara R. Farris, n’a pas fait le choix de lancer des accusations et des polémiques, elle a construit une démonstration d’une grande rigueur, qui interpelle les femmes en général, et les féministes en particulier, sur l’instrumentalisation de leurs luttes pour justifier des politiques racistes.
On se souviendra que déjà en 2001, la guerre contre l’Afghanistan avait été lancée « au nom des femmes », ce que certaines féministes comme Christine Delphy avaient dénoncé avec force. Ce même prétexte de défense des droits des femmes sert d’alibi dans nos pays occidentaux pour le rejet des populations du Sud, avec un aspect très genré : les hommes étant considérés comme « oppresseurs » et « dangereux », tandis que les femmes sont des « victimes à sauver ». Cela concerne en particulier les migrant·es musulman·es, mais on peut élargir jusqu’aux populations d’Europe de l’Est, les hommes étant stéréotypés en « mafieux » et les femmes en « victimes de la traite des êtres humains ».
note sr : Sara R. Farris : « Au nom des Femmes. Fémonationalisme. Les instrumentalisations racistes du féminisme »