Expert Jeroen Gunning: ‘Voor Hamas was het nu of nooit’

NRC

Op eerste gezicht lijkt het offensief van Hamas naast ongekend wreed ook zelf-destructief en irrationeel. Maar hoogleraar Jeroen Gunning, die de beweging goed kent, ziet wel degelijk een logica. „Het is Hamas te doen om de lange termijn.” (...)

Wie Hamas goed kent, ziet echter wel degelijk duidelijke beweegredenen en langetermijndoelen achter het offensief. „Die beperken zich zeker niet tot enkel terreur zaaien”, zegt hoogleraar Jeroen Gunning van King’s College Londen, die al bijna drie decennia onderzoek doet naar Hamas. „Het geweld is vreselijk en onvergeeflijk, maar als je Hamas reduceert tot een bende irrationele terroristen, zul je nooit begrijpen waarom dit gebeurt.” (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

.

„Dat de radicalen nu de overhand hebben, is in grote mate het resultaat van Israëls repressie en het uitblijven van een politieke oplossing.”

„In Hamas’ ogen was het nu of nooit. Het zat in tal van opzichten in het nauw. Israël heeft de meest rechtse regering in zijn geschiedenis, rept openlijk over annexatie van het grootste deel van Palestijns grondgebied en doodde dit jaar al voor deze escalatie 230 Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever. Internationaal krijgt Israël daarin steeds meer vrij spel en zelfs Saoedi-Arabië, eens uitgesproken pleitbezorger van de Palestijnse zaak, was recent bezig de banden met Israël te normaliseren, net als zes Arabische staten die dit al eerder hadden gedaan. Tot slot werd Hamas binnen Gaza zelf uitgedaagd door radicalere groeperingen zoals Palestijnse Islamitische Jihad, die de laatste tijd de overhand leken te hebben in het gewapend verzet tegen Israël. Hamas’ redenering lijkt dus te zijn: we móéten iets doen voor de Palestijnse zaak vergeten wordt.”

„Hamas zal zeker grote verliezen lijden, maar beschouwt dit offensief nu al als een overwinning. Het is er immers in geslaagd de mythe van Israëls onoverwinnelijkheid te verbreken. Dat is van enorme symbolische waarde voor Hamas en de regio. Het maakt Hamas weer de onbetwiste leider van het Palestijnse verzet tegen kolonisatie, ook voor volgende generaties. Bovendien hoopt Hamas dat het een golf van steun voor de Palestijnen zal genereren en dat Arabische staten die de banden met Israël aanhaalden nu zullen twijfelen of het land wel zo’n stabiele veiligheidspartner is. Het is Hamas te doen om de lange termijn. (,,,)

„Burgers willen geen ‘martelaar’ worden, ze willen een normaal leven. Maar het probleem is juist dat dat in Gaza niet bestaat. De bevolking leeft al sinds de blokkade van 2007 de facto in een openluchtgevangenis. De armoede is enorm, er is geen perspectief en de gedroomde Palestijnse staat is verder weg dan ooit. Dat alles vergroot de acceptatie van geweld. Niemand wil gebombardeerd worden, maar een deel van de bevolking is bereid de gevolgen van Hamas’ offensief te dragen in de hoop dat er iets verandert.” (...)

„Enerzijds is wreedheid onderdeel van Hamas’ strategie. (...) Anderzijds is het ook een vorm van wraak, want Israël doodt net zo goed burgers. Tussen 2008 en vorige maand vielen er volgens VN-cijfers 21 keer meer Palestijnse burgerdoden dan Israëlische.” (...)

„Hoewel veel media blijven citeren uit het oude handvest uit 1988, dat extreem antisemitisch is en zinnen bevat als ‘de islam zal Israël vermorzelen’, maakt het nieuwe manifest een duidelijk onderscheid tussen het zionistisch project en het Joodse volk en pleit het voor religieuze tolerantie. Bovendien accepteert het een terugkeer naar de grenzen van 1967, wat een twee-statenoplossing impliceert, hoewel Hamas weigert Israël te erkennen.”

„Maar deze koerswijzingen hebben de pragmatici niets opgeleverd.” (...)

„Hamas gokt er waarschijnlijk op dat Israël op den duur vastloopt en dat internationale druk om te onderhandelen zal toenemen naarmate het aantal burgerdoden stijgt, net zoals in de Gaza-oorlog van 2014.” (...)

„Voor niet-statelijke gewapende groepen is de toepassing van extreem geweld vaak juist een manier om serieus genomen te worden en de andere kant tot onderhandelingen te dwingen.” (...)

„Toch heb ik het gevoel dat Hamas de andere effecten van zijn geweldsuitbarsting verkeerd heeft ingeschat. (...) Bovendien heeft ook de vernedering van Israël een keerzijde: juist omdat de radicalen binnen Hamas erin zijn geslaagd Israëls onoverwinnelijkheid te doen wankelen, zullen de meest radicale figuren in Netanyahu’s extreemrechtse regering nu meer ruimte krijgen die onoverwinnelijkheid op de meest wrede wijze te bewijzen. Dat is de paradox die aan zo veel burgers het leven kost: de radicalen aan beide zijden spelen elkaar in de kaart.”

Hele artikel

Tags: #nederlands #israel #palestina #palestiijnen #bezette_gebieden #gaza #mensenrechten #kolonies #illegale_kolonies #kolonisten #terrorisme #hamas #hezbollah #westoever #radicalisering #geweld

Sabotage is soms minder verkeerd dan het onrecht laten voortbestaan

Asha ten Broeke (De Volkskrant)

Is vreedzaam klimaatprotest genoeg? Of moeten activisten, in de strijd om het leven op aarde te beschermen, het gebruik van geweld tegen objecten of personen heroverwegen? Over deze interessante vragen zullen actievoerders en groene politici volgende week níét debatteren in Pakhuis de Zwijger. De discussie is helaas prematuur gesmoord in een aanval van rechtse nepverontwaardiging. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Asha ten Broeke

Pakhuis de Zwijger schrok en cancelde de boel: ‘Wij wijzen elke vorm van geweld of oproep tot geweld af.’

De nuance dat een debat geen van beide is, ging in het geraas verloren. (...) [I]k vermoed dat de meeste vroomsprekers niet misprijzend terugkijken op het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog en ook niet fronsen wanneer Oekraïners zichzelf verdedigen tegen een Russische invasie. Niks harde grens; het is eerder zo dat bijna iedereen geweld afkeurt, maar het in uitzonderlijke situaties toch gerechtvaardigd vindt. En dat men het enkel oneens is over welke situaties dat precies zijn. (...)

Een genodigde had wellicht het boekje How to blow up a pipeline van ecoloog Andreas Malm erbij gepakt, die filosoof William Smith aanhaalt. Smith betoogt dat sabotage verdedigbaar is als aan drie voorwaarden is voldaan. Het object dat je saboteert moet anders ernstige en onomkeerbare schade doen (zoals een kolencentrale of privévliegtuig), een mildere aanpak heeft niet gewerkt en dit gebrek aan vooruitgang is een symptoom van hoe diep en structureel het probleem is (dit behoeft geen commentaar), en degenen tegen wie de sabotage zich richt, hebben een hoger gebod geschonden (zoals, zeg, een klimaatakkoord).

In zo’n geval is sabotage minder verkeerd dan het onrecht laten voortbestaan, had een van de gasten kunnen aanvoeren. (...)

En, zou de debatleider opperen, zijn we al op een punt dat zulke acties nodig zijn? (...) Mogelijk zijn burgerlijk ongehoorzame bezettingen en blokkades genoeg, keert de mening van de massa, vinden politici bijtijds achterin het keukenkastje onder de gootsteen ineens hun ruggengraat terug en gaan ze doen wat nodig is. Het kán.

Maar er is ook een ander scenario denkbaar, zou een andere genodigde kunnen aanvoeren. Ze citeert Andreas Malm: ‘Over een paar jaar worden de kinderen van de Thunberg-generatie en de rest van ons op een ochtend wakker, en we realiseren ons dat de status quo ongewijzigd is, ongeacht alle stakingen, de wetenschap, de smeekbedes (…) Wat doen we dan? Zeggen we dat we alles gedaan hebben wat we konden, de mogelijkheden die we hadden hebben benut en hebben gefaald? Concluderen we dat het enige dat er nog opzit is leren hoe te sterven?’ Ik mag hopen van niet, zou ze zeggen; iets opblazen is beter dan opgeven, sabotage is beter dan de dood.

Als dat geen debat waard is, wat dan wel?

Hele artikel

Tags: #nederlands #debat #publiek_debat #geweld #sabotage #klimaat #klimaatverandering #klimaatcrisis #onrecht #protest #verzet #geweldloos_verzet

Oorlogsbeelden: compassie kwijnt al te gemakkelijk weg

NRC

Beelden - Is het geoorloofd om naar oorlog te kijken van een comfortabele afstand? Compassie voelen met degene die lijdt is niet moeilijk, aldus [Susan] Sontag. Wat wel moeilijk is, is om met dat mededogen iets constructiefs te doen. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Oekraïense soldaten buigen zich over slachtoffers van een Russische mortier-aanval in Irpin, bij Kyiv, 6 maart 2022. Foto Lynsey Addario / Getty Images

‘We kunnen deze foto niet publiceren. We moeten deze foto publiceren.’

Die gedachte geeft het grote dilemma van de oorlogsfotografie weer: mogen wij kijken naar het leed van de ander? De in 2004 overleden Amerikaanse schrijfster Susan Sontag kaartte deze kwestie al aan in het nog altijd uiterst actuele Regarding the Pain of Others (2003). (...)

Volgens Sontag is het normaal dat mensen de ellende van anderen afweren. Het is niet zozeer een gebrek aan empathie met slachtoffers, maar angst, en een gevoel van hulpeloosheid waardoor mensen zich afkeren. Compassie voelen met degene die lijdt is niet moeilijk, aldus Sontag. Wat echter wel moeilijk is, is om met het gevoel van mededogen iets constructiefs te doen. ‘Compassie is een onstabiele emotie’, schrijft ze in haar essay. ‘Het moet worden omgezet in actie, anders kwijnt het weg.’ (...)

Oorlog en geweld horen bij het leven, stelt Sontag. Niemand heeft na een bepaalde leeftijd volgens haar het recht dat te ontkennen. ‘Degene die telkens weer verbazing toont dat verdorvenheid bestaat […] heeft de morele en psychologische volwassenheid niet bereikt.’ Oorlogsbeelden tonen waartoe mensen in staat zijn en zorgen ervoor dat we dit vooral niet vergeten. (...)

Susan Sontag: Regarding the Pain of Others. Penguin Books, 115 blz. € 12,99

Hele artikel

Tags: #nederlands #boeken #fotografie #oorlogsfotografie #susan_sontag #oekraine #rusland #oorlog #burgerslachtoffers #geweld #oorlogsgeweld

Willem Engel en Martin Jansen - #Politiegeweld: het echte verhaal
https://odysee.com/@CafeWeltschmerz:f/willem-engel-en-martin-jansen---politiegeweld--het-echte-verhaal:4
#viruswaarheid #democratie #tirannie #educatie #informatie #geweld #dictatuur #romeo #wef #schwabinet

Lekken van data is géén incident

Maxim Februari (NRC)

(...) De gemeente heeft al mijn gegevens laten stelen door een ransomewaregroep en die heeft ze op het dark web gegooid, waar de bankrover ze kennelijk heeft gevonden. (...)

Nog maar net had ik de brief over de diefstal gelezen en het bericht van de boef beluisterd of ik kreeg opdracht van tijdschrift De Gids om een kopie van mijn paspoort toe te sturen. De overheid had erom gevraagd. (...)

Deze rare optelsom van gebeurtenissen, die ik niet had durven verzinnen, is een schoolvoorbeeld van iets dat je een veiligheidsparadox zou kunnen noemen. Om misdaad te voorkomen, tuig je systemen op die de boel niet veilig maken maar juist onveilig op een andere manier. Om terrorisme te voorkomen, eis je persoonsgegevens van die aardige meneer van De Gids en vervolgens laat je zijn gegevens stelen door een misdaadsyndicaat. (...)

[I]k heb een stapeltje sorry-brieven in huis. „We doen er alles aan.” Nee, jullie doen er niet alles aan, anders zou je erkennen dat het probleem voortkomt uit je oplossing. Dat het ronddwalen van gegevens geen incident is, maar een uitvloeisel van het online verzamelen.

Als je serieus bent, snap je dat burgers het niet leuk vinden nog meer gegevens af te staan als ze die gegevens vervolgens op de gekste plekken tegenkomen. „We hechten veel waarden aan privacy”, schrijft de eerbiedwaardige organisatie X in haar excuusbrief. Wat betekent dat? Dat je het datalek aangrijpt om de noodzaak van online gegevensverzameling te heroverwegen? Nee? (...)

Geef liever toe dat het geen incidenten zijn, maar kenmerken van het systeem. Het rondzingen van gegevens draagt bij aan de moderne moeilijkheid dat je niet weet welke instantie je nog kunt vertrouwen. (...)

Hele artikel

Maxim Februari

Tags: #nederlands #data #dataverzameling #gegevens #gegevensverzameling #datalek #persoonlijke_gegevens #privacy #digitalisering #surveillancekapitalisme #data_mining #gevangenis #gevangenisstraf #crimonaliteit #ransomware #dark_web #jeugdinstelling #jeugdzorg #misbruik #geweld #belastingdienst #fraudebestrijding #toeslagenaffaire #veiligheidsparadox