#economie

berternste2@diasp.nl

Macron pompt nieuwe urgentie in Europees debat

Luuk van Middelaar (NRC)

(...) Aan de Sorbonne hield de Franse president een frappant lange toespraak vol oude en nieuwe plannen – rakend aan alles van Europese defensie en interrail, tot industrie en internetregulering. Veel van dit beleidsprogramma zal komende tijd, al dan niet via de Brusselse band, zijn weg naar Nederlandse debatten en besluiten vinden. (...)

(Tekst loopt door onder de foto.)

Foto van Luuk van Middelaar
Luuk van Middelaar

Toen hij zich eind 2016 als piepjonge politicus in de Franse presidentsrace stortte, liep Macrons analyse voor op die van vrijwel al zijn collega’s. Het was het jaar van de dubbele schok van Brexit en Trump, die de EU tot aan de afgrond bracht. Paniek heerste. Uit die kwetsbaarheid putte Macron een nieuwe kracht, verwoord in de notie van ‘Europese soevereiniteit’. (...)

Nadien volgden nog de Covid-pandemie en de Russische oorlog in Oekraïne. (...) Tegelijk moet veel van het praktische werk om de EU strategischer en robuuster te maken nog gebeuren. (...)

[Macron] redeneert: de wereld is nog sneller in Europa’s nadeel veranderd dan ik in 2017 al vreesde. De mondiale spelregels zijn op drie vlakken fundamenteel gewijzigd. Militair, met Rusland en Iran die steeds openlijker de kaart van nucleaire dreiging trekken. Economisch, met een wereldhandelsorde die definitief kapot is, die ook de VS niet meer kunnen redden (en waarin alleen de EU nog gelooft). En cultureel, met een op hol slaande digitale sfeer die de geestelijke gezondheid van onze kinderen en de democratie bedreigt. Zo pompt Macron in elk geval nieuwe urgentie in het debat, ter versnelling en uitbouw van wat al in gang is gezet. (...)

Sprak de president tot een Europees of Frans publiek? (...)

Vorige week liepen Franse en Europese boodschappen in elkaar over. (...)

Niettemin leert het Europese partners waarop Frankrijk ook na die verkiezingen van 6-9 juni zal hameren, bij de komende topbenoemingen en het programma voor de volgende Commissie. Denk aan gezamenlijke wapenproductie alsmede staatssteun en nieuwe fondsen voor strategische industrie en technologie.

Wie daar in Den Haag niet in meewil, zal een tegenverhaal moeten hebben dat sterker is dan ‘nee’.

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #politiek #europa #eu #europese_unie #oekraine #sociale_media #defensie #frankrijk #macron #wereldhandel #economie

berternste2@diasp.nl

‘We moeten stoppen de overheid dom te houden’

NRC (€)

Mariana Mazzucato Hoe laat je bedrijven bijdragen aan maatschappelijke oplossingen? Niet door als overheid gemakkelijk geld uit te delen, zonder daar harde eisen aan te verbinden, zegt topeconoom Mariana Mazzucato. Maar dan moeten overheden wel beter toegerust worden „om alle bullshit eruit te zeven”.

(Tekst loopt door onder de foto.)

Foto van Mariana Mazzucato
Mariana Mazzucato

Na drie kwartier op hoge snelheid praten zegt Mariana Mazzucato met klem: „Als we niet veranderen hoe de overheid werkt, zijn we screwed.”

Mazzucato is al jaren op een missie. De wereldberoemde econoom schreef boeken vol over de onderschatte rol van overheden bij het aanjagen van innovatie zoals internet en satellietplaatsbepaling (gps). Althans, de rol die overheden kúnnen spelen. In Mazzucato’s ogen doen ze dat nog veel te weinig en functioneren ze nu niet goed. Veel denkwerk wordt uitbesteed aan consultants en er wordt te makkelijk geld uitgedeeld aan bedrijven. De overheid wordt gezien als slechts een facilitator en reparateur van markten. Doodzonde, vindt de 55-jarige Mazzucato, want overheden kunnen veel meer. Ze kunnen markten vormen en sturen. (...)

Een van de grote vragen in Mazzucato’s werk speelt de laatste jaren steeds prominenter in de hoofden van politici: hoe laat je bedrijven bijdragen aan het oplossen van grote maatschappelijke problemen? Of het nu gaat om klimaatneutraal worden, strategisch onafhankelijk van het buitenland zijn, meer oorlogsmaterieel maken – regeringen hebben een groeiende behoefte om bedrijvigheid te sturen. Maar hoe doe je dat zonder belastinggeld weg te geven aan bedrijfseigenaren en aandeelhouders? Hoe voorkom je dat de overheid alleen de kosten voor bedrijven drukt, zonder dat de samenleving evenredig profiteert? Hoe kunnen politici de economie een kant op sturen die het welzijn van de samenleving verhoogt? En die bedrijven ook nog ruimte laat? (...)

Mazzucato is een pleitbezorger van industriepolitiek, maar níét zoals overheden die vaak praktiseren. Nu halen overheden vaak risico’s weg bij bedrijven. „Dat doodt elke ambitie.” Overheden zouden voor hun subsidies aan bedrijven veel meer moeten terugvragen; meer eisen, minder weggeven. „Goed voorbeeld: in ruil voor coronasteun stelde de Franse staat klimaateisen aan luchtvaartmaatschappij AirFrance.” En: „Je moet ervoor zorgen dat de overheid ook meedeelt in de beloning. Socialiseer niet alleen de risico’s, maar ook de opbrengst.” (...)

„De moderne industriepolitiek die ik bepleit, richt zich op uitdagingen: hoe wordt de bevolking gezonder? Hoe gaan we klimaatverandering tegen? Idealiter besluit een land na veel maatschappelijke discussie via verkiezingen welke problemen moeten worden aangepakt. Vervolgens formuleren regeringen missies: hoe kleden we ons klimaatneutraal, hoe eten we? Bedrijven die daar plannen voor hebben, dingen mee in aanbestedingen of naar subsidies.” (...)

„De gewoonte is helaas anders. Te vaak wordt geld gegeven aan sectoren in problemen. Maar dan blijven die hulp nodig hebben.” (...)

„[G]oede industriepolitiek draait niet om steun aan een specifiek bedrijf. Het draait om duidelijk maken waarom de landbouw moet veranderen, waarom we groen staal en groen cement nodig hebben. Als een bedrijf aantoont dat het moeilijk is zonder steun groen staal te maken omdat het risico en de onzekerheid te groot zijn, dan kan de overheid onder voorwaarden een lening verstrekken. Daarom hebben we meer wetenschappers nodig in de overheid. Zodat ze de bullshit eruit kunnen zeven.” (...)

„De overheid moet meer capaciteit krijgen en meer empathie. Het probleem is dat ze mensen ziet als klanten in plaats van mensen met rechten. Ik verheerlijk de staat niet. De overheid moet ter verantwoording worden geroepen. Mijn punt is niet: geloof in de overheid. Mijn punt is: we hebben problemen die menselijk leed veroorzaken. Die worden niet opgelost door alleen de overheid of alleen bedrijven. Beide moeten ambitieus zijn, genoeg menskracht en kunde hebben, en samenwerken.” (...)

Hele artikel

Tags: #nederlands #economie #bedrijfsleven #overheid #industriebeleid #industriepolitiek #innovatie #groei #belastingen #subsidies #aandeelhouders

petitpain@diaspora.psyco.fr

Afrique 50 (1950) 17' VF - EN sub

5' d'intro, puis la déferlante. (la police française a peu évolué, pourrait-on croire (°I°)

Africa 50 est le premier #film #anticolonialiste français. Il a commencé comme une mission demandée par la Ligue française de scolarisation pour montrer à leurs étudiants la mission éducative effectuée dans les #colonies françaises d' #Afrique de l'Ouest. Là-bas, le réalisateur, qui n'avait que 21 ans, a décidé de filmer la vérité : le manque d'enseignants et de médecins, les crimes commis par l' #armee-française au nom de la #France, l'instrumentalisation des peuples colonisés... Le film a été interdit pendant 40 ans et René Vautier a été incarcéré pendant plusieurs mois.

Directeur: René Vautier.
Écrivain : #René-Vautier.
#histoire #archive #manifeste #capitalisme #economie #Israel #Palestine en fond commun
Ce site de ressource magnifique, le film à voir ici : https://rarefilmm.com/2020/11/afrique-50-1950/
mieux connaitre R Vautier ce post https://diaspora.psyco.fr/posts/10713883

en voulant mettre fin au colonialisme, nous avons fini par être colonisé, être en situation de colonisé.
Entrer une description pour l'image ici

index rarefilmm https://rarefilmm.com/film-index/

berternste2@diasp.nl

Oorlogseconomie

De Groene Amsterdammer

Het woord oorlogseconomie valt steeds vaker. De generaals Bauer en Eichelsheim moesten eraan te pas komen om onze politici erop te attenderen dat bij een oorlog ook een oorlogseconomie hoort (waar waren de economen?). Het volstaat niet om Zelensky te knuffelen, geel-blauw te dragen en plechtig ‘as long as it takes’ te zeggen. Er moet ook geleverd worden, een miljoen granaten bijvoorbeeld. (...)

Essentiële zaken moeten dan voorrang krijgen, van bovenaf geregeld, want spontaan en van onderop gebeurt zoiets niet. (...)

(Tekst loopt door onder de illustratie.)

Illustratie: hoofd met Eurosymbool

Maar zijn onze middelen eigenlijk wel schaars? (...)

Die schaarste zit hem niet in de middelen; die zijn misschien wel overvloedig. Kijk even mee.

Te weinig mensen in zorg, onderwijs en techniek? In de horeca werken nu 65 procent meer mensen dan in 1995, in de vastgoedhandel 34 procent meer. Maar in de bouw 18 procent, in het openbaar bestuur 17 procent en in de energievoorziening 13 procent meer mensen dan in 1995. Nogal een scheefgroei tussen essentiële sectoren en andere bezigheden. Er werken evenveel mensen, zo’n dertigduizend, in persoonlijke dienstverlening voor rijke huishoudens (koks, dienstmeisjes, butlers, tuinlieden en babysitters) als in de hele sector energievoorziening. Overvloed of schaarste?

Te weinig stikstofruimte? Er zijn in Nederland twaalf miljoen varkens, vier miljoen koeien, honderd miljoen kippen, een miljoen schapen, nog wat geiten. Te weinig geld voor woningen? Tussen 2013 en 2021 investeerden institutionele beleggers 15 miljard in onze woningmarkt, Nederlandse huishoudens staken er nog eens 100 miljard via hypotheken in. Het geld is er wel, maar hoe wordt het gebruikt? Te weinig huizen dan? Misschien voor starters, maar het aantal tweede huizen en huizen aangekocht door private equity en andere beleggers nam ongeveer even snel toe als de officiële woningschaarste. Er is dus schaarste en overvloed tegelijk. De woningen zijn er wel, maar niet in de juiste handen – althans, als we met ‘juist’ bedoelen: de juiste verdeling om de schaarste op te lossen. (...)

Het kan, want we hebben genoeg middelen: genoeg mensen, materialen, ruimte, talent, kennis, zeker genoeg geld.

Slechts op één gebied hebben we misschien echt een tekort. In staatsmanschap en wijs beleid zijn we dezer dagen niet ruim bemeten.

Hele artikel

Tags: #nederlands #nederland #economie #oorlogseconomie #schaarste #personeel #woningbouw #woningmarkt #zorg #onderwijs #techniek #stikstof #stikstofruimte #energie #energievoorziening

kcemorg@diaspora-fr.org

Petite leçon de Novlangue :
Neutraliser = tuer
Reprendre en main = supprimer.
Exemple :

« L’Etat doit reprendre la main sur l’assurance-chômage de manière définitive » (Bruno Le Maire)

Dans un entretien au « Monde », le ministre de l’économie et des finances annonce qu’en plus des 10 milliards d’euros d’économies annoncés d’autres étapes interviendront. Il évoque également un budget rectificatif à l’été et la suppression de tous les Cerfa d’ici à 2030.]

#chomage #economie #novlangue #konkibosses

berternste2@diasp.nl

Economisch commentator Martin Wolf: ‘Willen we de democratie redden, dan moeten we het kapitalisme repareren’

Follow the Money

Martin Wolf, de economisch commentator van de Financial Times, waarschuwt voor de teloorgang van onze democratische samenleving. Het huwelijk tussen kapitalisme en democratie staat op springen, en de populariteit van nationalisten en autocraten groeit overal ter wereld. Politiek links kijkt intussen meer naar identiteitspolitiek dan naar de economische oorzaken van de opkomst van radicaal rechts. Als we niet snel ingrijpen, belanden we in een kapitalistisch systeem ‘waarin je de baas moet paaien om dingen voor elkaar te krijgen’. (...)

(Tekst loopt door onder de afbeelding.)

Foto van
Omslag boek

Wolf ontwikkelde zich na de financiële crisis van 2008 tot een stevig criticus van ons bancaire systeem. Hij hekelt dat private banken aan het beheer van de maatschappelijke betaal- en spaarfunctie verdienen: ‘Bankiers zijn gewoon de best betaalde ambtenaren die we hebben; dat is belachelijk,’ zei hij in 2015.

Toen in maart 2023 de Amerikaanse en Zwitserse overheid opnieuw moesten ingrijpen om grote systeembanken (SVB, First Republic en Credit Suisse) te redden, beschreef hij ons bancaire systeem in de FT opnieuw als ‘een systeem dat essentieel is om de markteconomie te laten functioneren, terwijl het zelf niet volgens die regels werkt’. (...)

Hij is hier voor een publiek debat op het Brainwash Festival, naar aanleiding van zijn laatste boek: The Crisis of Democratic Capitalism. Het is zijn eerste boek dat in het Nederlands is verschenen. (...)

Wolf wil ons eraan herinneren dat de ‘representatieve democratie’ met ‘algemeen kiesrecht’ geen vanzelfsprekendheid is. Als we niet opletten wordt onze samenleving ‘minder vrij, minder welvarend en minder plezierig om in te leven’. (...)

De groeiende populariteit van nationalisten en ‘would-be autocraten’ verontrust hem: van Jair Bolsonaro in Brazilië tot Boris Johnson in het VK, van Viktor Orbán in Hongarije tot Narendra Modi in India [en Trump in de VS]. (...)

De opkomst van autocraten is volgens Wolf onlosmakelijk verbonden met economische onzekerheid, financiële crises en de stagnatie van onze economie. ‘Mensen verwachten dat de economie ze een redelijk niveau van welvaart en kansen zal bieden. Gebeurt dat niet, of minder dan verwacht, dan raken ze gefrustreerd en rancuneus.’ (...)

Dat bancaire winsten worden verdeeld onder bankiers en hun aandeelhouders, terwijl bankreddingen, steunprogramma’s en garanties met publiek geld worden betaald, is tekenend voor een bredere trend. Onze economie is veranderd van een ‘productieve economie’ die welvaart voor velen oplevert in een ‘rentenierseconomie’ die alleen voor the happy few werkt. (...)

Zo legt hij stap voor stap uit hoe de samenleving binnen onze rentenierseconomie lijdt onder winstbejag, verkeerde toewijzing van middelen, monopolistische markten, zwakke concurrentie en belastingontwijking. (...)

De kracht van het democratisch kapitalisme is volgens Wolf dat daarbinnen de economische en politieke macht (relatief) goed van elkaar zijn gescheiden. De competitieve markt speelt er een cruciale rol in; die geeft mensen zonder politieke macht de vrijheid om zich economisch te ontplooien. Het democratische element zorgt ervoor dat rijkdom geen voorwaarde is om politieke invloed te kunnen uitoefenen. (...)

Dit delicate evenwicht kan volgens Wolf op twee manieren worden verstoord. ‘In het verleden kwam het gevaar van links. Ik was hartstochtelijk anticommunistisch.’ ‘Volledig socialisme’ is volgens hem ‘inherent antidemocratisch en tegen concurrentie’, aangezien binnen dat systeem ‘politieke macht en controle over waardevolle hulpbronnen versmolten zijn’.

‘Maar het autoritair socialisme is vrijwel verdwenen,’ zegt Wolf. ‘En voor het eerst in mijn leven denk ik dat het grootste gevaar nu van rechts komt.’ Het gevaar zit ’m in ‘de overname van de staat door degenen die de economie controleren’. ‘Would-be autocraten’ als Trump en Johnson zijn lid van de groep insiders met goede connecties, afkomstig uit de zakelijke elite die ze pretenderen te bestrijden. (...)

Wolf ziet verontrustende parallellen met het interbellum: ‘Het is geen geheim dat de Duitse zakenelite Hitler steunde.’ (...)

‘Democratisch kapitalisme beschouw ik als een huwelijk tussen democratie en kapitalisme,’ legt Wolf uit. ‘Het lijkt erop dat de democratie als eerste zal breken, maar we moeten naar het kapitalisme kijken om de belangrijkste reden voor dat falende huwelijk te vinden: de economie ondermijnt momenteel de democratie.’

Om het huwelijk te redden, moeten we de economie hervormen. Wolf haalt inspiratie uit de New Deal, het omvangrijke sociaal-economische hervormingsprogramma waarmee de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt in de jaren 1930 de economie uit het slop wist te halen. Wolf stelt een nieuwe New Deal voor die, net als Roosevelts plan, moet zorgen voor ‘duurzame economische groei die iedereen ten goede komt, goed en lonend werk, kansengelijkheid, en bestaanszekerheid voor wie dat nodig heeft’. (...)

De hervormingsmaatregelen die Wolf voorstelt, hebben we stuk voor stuk eerder gezien: uitbreiding van de welvaartsstaat, zwaardere belasting op vermogens, internationale afspraken om belastingontwijking tegen te gaan. En handhaving van antitrust-wetgeving om monopolies op te breken en de corporate invloed op politici te beperken. Tot slot wil hij speculatie met een financiële transactiebelasting ontmoedigen – want financiering moet weer naar de productieve economie. (...)

Radicalere ideeën – zoals een universeel basisinkomen, of degrowth (een politieke stroming die een economische paradigmaverschuiving voorstaat, weg van economische groei en consumentisme) – wijst hij af als utopisch. Hij zet liever in op de verduurzaming van onze energiebronnen dan op het minderen van consumptie. ‘Ik weet niet of dat volstaat om een klimaatcatastrofe te voorkomen, maar ik zie het andere gewoon niet gebeuren.’

Dat heeft alles te maken met politieke haalbaarheid. (...)

(Tekst loopt door onder de afbeelding.)

Foto van Martin Wolf
Martin Wolf

Het meest radicale voorstel in Wolfs nieuwe New Deal is de hervorming van de bancaire sector. Hij is voor de invoering van ‘een digitale munt, uitgegeven door de centrale bank, die bankdeposito’s kan vervangen’ oftewel Central Bank Digital Currency (CBDC). ‘In plaats van zoals nu te profiteren van het door de overheid verleende recht om geld te scheppen door leningen te verstrekken, zouden banken dan slechts tussenpersoon zijn.’ (...)

Of deze fundamentele hervorming van de bancaire sector wordt doorgevoerd, is zeer de vraag. Wolfs voorstel gaat veel verder dan dat van de Europese Commissie of de plannen van de Europese Centrale Bank, waarbij iedereen slechts 3000 euro op zijn rekening mag hebben. ‘Politici zijn doodsbang om die weg in te slaan, omdat het in wezen betekent dat ze slaags zullen raken met de machtigste belangen in onze maatschappij: de banksector.’ (...)

Zijn voorstellen zijn enerzijds weinig revolutionair; het is onzeker of ze ver genoeg gaan om de groeiende ongelijkheid en de gevolgen van klimaatverandering tijdig een halt toe te roepen. Dat zegt hij zelf ook. Anderzijds zijn vergelijkbare ideeën om belastingontwijking en financiële speculatie aan banden te leggen al vaak geopperd, maar zelfs zulke voor de hand liggende ingrepen zijn moeilijk te realiseren. (...)

Wolf ziet zijn werkgever, de Financial Times, nog steeds als ‘het politieke midden’. (...) De ideologie van de vrije markt, het klassieke liberalisme, is vrijwel verdwenen.’

Maar ook op links is er volgens Wolf veel veranderd. ‘Vroeger had links het altijd over gelijkwaardigheid, sociale zekerheid en de welvaartsstaat. Er was een levendig debat hoe radicaal de herverdeling moest zijn, hoe hoog de belastingen moesten zijn, enzovoorts.’ Maar die economische thema’s zijn verdrongen door ‘identiteitskwesties’. Hij acht dat een grote fout. ‘Een strijd om identiteitspolitiek zal rechts altijd winnen.’ (...)

‘Dat iemand als ik bij de Financial Times – de krant van de zakenelite – kan schrijven over doorgeschoten liberalisering, over beteugeling van winstzucht en herstel van het machtsevenwicht ten gunste van de arbeidersklasse, en dan mijn baan gewoon houd, laat zien hoe extreem de situatie is.’ Het is een uitnodiging: ‘Ik hoop dat dit de deur opent voor jongere mensen die revolutionairder zijn dan ik, en die betere ideeën hebben om het democratisch kapitalisme te redden.’

Hele artikel

Tags: #nederlands #boeken #economie #democratie #populisme #martin_wolf #kapitalisme #socialisme #identiteitspolitiek #autocraten #arbeiders #ongelijkheid #rentenierseconomie #marktfundamentalisme #liberalisering #neoliberalisme #banken #digitale_munt #CBDC

bliter@diaspora-fr.org

Trois mille milliards : les #secrets d'un #État en #faillite | Le film de #ContribuablesAssociés

top
https://www.youtube.com/watch?v=hcKZ6lXvy-I

Sur un rythme enlevé et dans une démarche didactique, mêlant #analyses, #témoignages d’ #experts et graphiques, le #documentaire 3 000 milliards : les secrets d’un État en faillite a pour objectif d’expliquer aux #Français l’ #engrenage de la #dette et comment nous en sommes arrivés là. Mais aussi de pousser les responsables #politiques à agir, tant l’heure est grave.

http://dette-publique.fr/

SOMMAIRE
00:00 Introduction
11:28 Chapitre 1 : Impôt, élus, service public
24:47 Les collectivités locales
37:35 Chapitre 2 : Le contrôle des dépenses
53:46 La gestion de l'Etat
1:08:33 Chapitre 3 : La matrice de la dépense publique
1:18:46 Le système de santé Français
1:27:48 Chapitre 4 : La dette
1:36:58 Les conséquences du non-paiement de la dette

INTERVENANTS

Jean-Marc Daniel - Économiste et essayiste - Professeur à l'ESCP
Christian Saint-Etienne - Économiste et essayiste - Professeur au CNAM
Marc Touati - Économiste et essayiste - Directeur ACEDFI
François Ecalle - Ancien rapporteur général de la Cour des comptes - Président de FIPECO
Édouard Balladur – Ancien Premier ministre (1993-1995)
Benoît Perrin – Directeur de Contribuables Associés
Virginie Pradel - Avocate fiscaliste - Présidente de l'Institut Vauban
Olivier Babeau - Économiste et essayiste - Président de l'Institut Sapiens
Jean-Michel Fourgous - Maire d'Élancourt, ancien député
François Facchini – Professeur de sciences économiques Université Paris-Sorbonne
François Lainée – Consultant, Data Expert
Jean-Baptiste Leon – Directeur des publications de Contribuables Associés
Benoîte Taffin - Ancien maire 2e arrondissement de Paris
Paul-Antoine Martin – Ingénieur et essayiste
Hervé Novelli - Ancien ministre, député et maire
Charles Prats - Ancien magistrat de la Délégation Nationale à la lutte contre la Fraude (DNLF)
Pr. Michaël Peyromaure - Chef du service d'Urologie à l'hôpital Cochin et essayiste
Lisa Kamen-Hirsig - Enseignante et essayiste

#France #Economie #DettePublique #Politique

https://linktr.ee/contribuablesassocies